Relatieperikelen

Natuurlijk hoef ik u als medisch professional niet te vertellen hoe fascinerend en wonderlijk mooi het menselijk lichaam in elkaar steekt. Helaas val ik al flauw bij de eerste druppel bloed; voor een medische carrière ben ik dus niet geschikt. Veel minder bloederig is de studie psychologie die ik sinds twee jaar volg.

Een onderdeel van de studie psychologie is de geestelijke ontwikkeling die wij als mens doormaken, vanaf het moment van de verwekking tot op hoge leeftijd. Iets om terdege bij stil te staan als u en uw partner onverhoopt uit elkaar gaan. Kinderen kunnen onbedoeld het slachtoffer worden van de emoties die u parten spelen. Loyaliteitsconflicten liggen op de loer. Sta daarom in deze situatie nog meer dan anders stil bij wat u met uw kinderen bespreekt en hoe u dat doet.

Loyaliteitsconflicten liggen op de loer

Een wijdverbreid misverstand is dat kinderen vanaf de leeftijd van twaalf jaar zelf mogen beslissen bij wie ze gaan wonen. Het is juist dat kinderen inspraak hebben vanaf voornoemde leeftijd. Dat is echter heel wat anders dan – en ik chargeer – hevig geëmotioneerd uw kinderen vertellen over hoe hun moeder u bedrogen heeft om vervolgens aan hen te vragen bij wie zij willen blijven wonen. Vertel uw kinderen op een rustig moment samen dat u heeft besloten om uit elkaar te gaan. Maak elkaar geen verwijten tijdens dit gesprek. Laat de kinderen zien hoeveel u van hen houdt en dat u er nog steeds samen voor hen bent. En wees – zeker ook bij puberkinderen – duidelijk: niet het kind, maar u samen beslist totdat het kind 18 jaar is.

Als ik u, in dit kader, nog van iets mag weerhouden, dan is dat van het bespreken van het echtscheidingsconvenant met uw kinderen. “Kijk, papa kan wel met zijn nieuwe vriendin op vakantie, maar mama krijgt een fooi aan alimentatie.” Het devies: bezint voordat u uw relatieperikelen deelt met uw kind.

 

 

Delen