Rijkdom

Ooit had ik een niet geheel onbemiddelde schoonvader die op vakantie in Frankrijk uit het zwembad werd verwijderd vanwege zijn nog uit de jaren zestig daterende zwembroek. Ook voor het afdragen van de kleding van overleden broers en zwagers geneerde hij zich niet. Krenterig tot in het oneindige. En als hij dan eens bij hoge uitzondering nieuwe schoenen kocht, wees hij er naar en zei tegen mijn vriend: “Kijk zoon, gekocht van jouw erfenis.” De humor hiervan ontging mij overigens totaal, maar dat terzijde.

Saillant detail is dat de erfenis uiteindelijk aan de neus van de kinderen voorbijging. Mijn voormalige schoonvader liet alles na aan een goed doel. Hij had besloten dat – nu hij de spaartegoeden zijn hele leven niet nodig had gehad – zijn kinderen ook best zonder konden. Tenminste, dat was de vriendelijke lezing van het voorgaande. Wellicht dat het ergens ook wel een kwestie van misgunnen was, wat op zich redelijk armoedig zou zijn natuurlijk.

Nee, dan mijn oudoom Pieter. Volgens Pieter is een almaar groeiend banksaldo prachtig, maar zonder waarde. Geld maakt immers niet gelukkig. Maar wat kan je blij worden van wat je er mee kan doen! Voor jezelf en voor een ander. Pieter geniet volop van het door hem in het zakenleven vergaarde vermogen. En hij laat anderen er even graag in meedelen. Want hij ziet niets in rijk sterven. Liever hevelt hij vermogen over met de warme hand in plaats van te zijner tijd met de koude. Jaarlijks krijgen wij, zijn neven en nichten, een schenking van onze oudoom. En omdat hij nu al meer dan tien jaar in het buitenland woont, zijn deze schenkingen ook nog eens onbelast. Zodat Pieter net zoveel kan geven als hem goeddunkt zonder dat de fiscus daar een graantje van meepikt. Dat is rijkdom, zegt Pieter. Een financieel onbezorgd en een gezond 2012 gewenst!