Samen afspraken maken

Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) gaat voor de paramedische zorg de feitelijke ontwikkelingen over de betaalbaarheid, de kwaliteit en de toegankelijkheid van deze zorg in kaart brengen, lezen we op hun eigen website.

Er zijn eerder al diepgaande en tijdrovende onderzoeken gedaan binnen zorgvelden zoals logopedie. De cijfers die daaruit voortkwamen werden niet serieus genomen door de verzekeraars maar ze spraken boekdelen. Ook de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) heeft al zeer duidelijke rapporten geschreven over het onevenwichtig contracteerproces.

Nu worden we opnieuw en masse gevraagd mee te doen met een enquête om cijfers rond dit onderwerp boven tafel te krijgen. Met klem wordt daarbij aangegeven dat het niet gaat om het bepalen van tarieven, want die zijn inmiddels vrijgegeven. Die zijn een kwestie van onderhandelen, wordt er gesteld, maar daar loopt het echter vaak fout.

Als het er alleen om gaat te bekijken of onze zorg betaalbaar is, denk ik dat het stukje uit het taartdiagram van de zorguitgaven voor paramedische zorg al inzicht geeft: veel zorg voor weinig geld. Toenmalig minister van VWS, mevrouw Schippers, gaf eens aan dat de mensen op de werkvloer in de zorg de kampioenen zijn van de kostenbesparingen. We voelden ons zeer aangesproken met die prijs.

Wat zal er gezegd gaan worden over de kwaliteit? Ondanks zware bepalingen en huidige transparantie hebben we zo vaak in discussies gehoord dat er geen goed zicht is op de kwaliteit. En welke parameters moet je dan bekijken?

Hoog tijd dat er door het ministerie van VWS wordt ingegrepen in de verdeling van zeggenschap?

Dan de toegankelijkheid. De directe toegang wordt ondanks wettelijke regeling niet door iedere verzekeraar overgenomen. En bij de discussie over ongecontracteerde zorg worden financiële drempels opgeworpen. Tevens word je als ongecontracteerde bijna verguisd en weggezet als van kwaliteit verstoken. Praktijken houden het hoofd niet of net boven water en medewerkers zijn bijna niet te vinden bij de lonen die we kunnen aanbieden. Hoe dichtbij blijft de zorg of wordt er niet meer geïnvesteerd?

De zorgautoriteit publiceert de resultaten eind 2018. De NZa spreekt over afspraken op maat bij het contracteren. Goed dat bekeken gaat worden of dit functioneert. En wat wordt er gedaan met de conclusies? Is het zorgstelsel zoals het nu functioneert ook een discussiepunt of niet? En wat gebeurt er als blijkt dat het loon van de zorgaanbieder de sluitpost is? Dat hebben we dan toch met z’n allen maar mooi voor elkaar gekregen ten koste van de zorgaanbieder of ook van de patiënt?

De urgentie wordt gevoeld en eind 2018 worden de resultaten gepubliceerd. Het contracteerproces is echter al in alle heftigheid begonnen en belooft niet veel goeds. Ik ga eens mijn eigen verdienmodel erbij pakken en op grond daarvan met een tegenvoorstel komen. Tijdens het onderhandelen zijn we in gesprek en tegen die tijd dat de resultaten binnen komen, kunnen we zien of er bewijs gevonden is voor SAMEN afspraken maken of dat het hoog tijd wordt dat er door het ministerie van VWS ingegrepen wordt in de verdeling van zeggenschap.