Scheve verhoudingen
Wat een goed nieuws, zo op het eerste gezicht, dat verpleegkundigen en andere zorgverleners in Amsterdam met voorrang een woning kunnen krijgen. Terecht natuurlijk, zonder verpleegkundigen en andere zorgmedewerkers valt de zorg stil.
Maar het is minder mooi dan het lijkt. Verpleegkundige Denise Maarse werkt in het Amsterdam UMC en slaapt na haar nachtdienst in haar camper die op de personeelsparkeerplaats naast het ziekenhuis staat. Niet omdat ze dit wil natuurlijk, maar omdat betaalbare woonruimte in de buurt van haar werk simpelweg niet te vinden is. Zij wil een statement maken. Bij het ziekenhuis is weliswaar door een projectontwikkelaar een flat gebouwd met studio’s van 30 vierkante meter en het ziekenhuis draagt haar medewerkers voor voor voorrang voor deze locatie. Maar de huur is 1.300 euro per maand en dat is voor een verpleegkundige wel een érg grote hap uit het maandsalaris. Geen reële oplossing dus.
‘Zelfs met een loonsverhoging van 3 procent blijft appartementhuur van € 1.300,- erg fors’
Amsterdam UMC laat weten in overleg met de gemeente maximaal in te zetten op voldoende betaalbare woningen en op de voorgangsregeling. Maar of verpleegkundigen daar genoeg aan hebben, is de vraag. Zeker met in het achterhoofd de slepende onderhandelingen over de lonen van het personeel. De oproep aan de politiek van Gabriël Zwart, cao-onderhandelaar namens de NFU, om ‘op te staan’ helpt ook niet erg. Van die kant hoeft voorlopig – zeker zo lang er geen nieuw kabinet is – niets te worden verwacht. Bovendien, zelfs met de loonsverhoging van 3 procent waarover de bonden het hebben, blijft € 1.300,- voor zorgpersoneel erg fors. Als Zwart met ‘de politiek’ alleen het ministerie van VWS bedoelt, lost dat dus weinig op.