Sentimenten
Wil 97 procent van de Nederlanders de bejaardenhuizen terug? Of wil 97 procent van de Telegraaf-lezers dat? Of 97 procent van een selecte groep van die lezers, die reageerden op de stelling van de dag? Erg duidelijk wordt het niet uit de berichtgeving over de uitslag van die stelling.
Dat is jammer. Want als de zorg een belangrijk thema moet worden in de aanloop naar de verkiezingen – en volgens zeven op de tien kiezers moet dat – is het wel handig als de politieke partijen weten wat kiezers van hen verlangen op dit thema. Volgens het AD-artikel willen die vooral ‘oplossingen’, maar dat is wel erg generiek. Dit kan voor de een bijvoorbeeld persoonlijke zorg door een vaste zorgverlener betekenen. En voor de ander digitale zorg die hem eigen regie geeft en voorkomt dat hij steeds voor controles naar het ziekenhuis moet of moet wachten tot de thuiszorg aanbelt.
De kiezers maken het de politieke partijen niet makkelijk om van zorg een leidend verkiezingsthema te maken
Dat de kiezers het de politieke partijen niet makkelijk maken om van zorg een leidend verkiezingsthema te maken, blijkt ook uit het feit dat velen vinden dat meer geld naar de zorg moet gaan, maar dat tegelijkertijd hun vaste lasten niet mogen stijgen. Blijkens de doorrekening van de zorgparagrafen lijken aardig wat politieke partijen overtuigd van het bestaan van de geldboom. Maar boomspecialisten hebben die nog niet kunnen vinden.
Een deel van de politieke partijen gaat ook mee in het sentiment van een aantal mensen dat we moeten terugkeren naar het Ziekenfonds. Dat was een mooi systeem inderdaad, als je particulier verzekerd was.
2 reacties
Heel goed om juist in dít jaargetijde de geldboom te benoemen. Helaas wordt hij door campagnedriften nu in de luwte gehouden.
Het zou beter zijn wanneer onze bestuurlijk ambitieuzen zich vóór de feestdag van de democratie al in een pre-formatief overleg zouden uitspreken. Dat maakt de keuze voor ons rationeler en voor hen, na hun benoeming, eenvoudiger.
Voor nu doe ik het nog maar weer een keer met een retorisch appel op onze solidariteit: “Wat heb je zelf over voor je buurman wanneer die iets heeft wat jij nooit wilt krijgen?” Een leuk onderwerp op de buurtbarbecue in de komende lente: je buurman vraagt immers hetzelfde aan jou en het voorkomt dat we de boom te ver terug zullen snoeien.
Met zulke financiële solidariteit behouden we onze gezonde collectiviteit. Alleen maar schuilen, vlak bij de stam, loopt bij de eerste de beste onweersbui slecht af.
pieter wijnheijmer
1 november 2023 / 13:28Diegenen die het huidige zorgstelsel ( om wat voor reden dan ook) een warm hart toedragen, bedienen zich al sinds decennia van termen zoals :
« free beer » of
« de stelseldiscussie leidt slechts af van »…
« tweedeling » .
Dit blijkt helaas ook te getuigen van een gedachtenarmoede, en een ontkenning van keiharde feiten.
Wat betreft « free beer » , overduidelijk niet bedoeld als inhoudelijk argument, maar als middel om te intimideren, en om mensen angst aan te jagen : de evidence is daar.
Jammer. Dat kan beter.
Een ander stelsel zal namelijk beter, goedkoper, patientvriendelijker zijn dan het huidige .
– Elk ander stelsel, trouwens-
Onderbouwing, voor zover nodig, kunt u bij mij opvragen.
En vervolgens het « argument » van « afleiden van het echte probleem » :
onderbouwing met feiten graag, verdedigers van dit stelsel!
Als het huidige stelsel tekortschiet op 2000 punten, dan heb je de keus : gewoon doorgaan, en proberen met publiek geld die 2000 problemen op te lossen ; iets wat al bijna 20 jaar wordt gedaan overigens.
OF : je kijkt eens in de spiegel ( het verdient vervolgens hierbij aanbeveling overigens om niet verliefd te worden op je spiegelbeeld) , en je zegt :
« STOP , dit werkt gewoon niet ».
Tot slot : de luidkeels verkondigde « waarschuwing » voor de « tweedeling » ;
Google eens op de volgende teksten :
* Vanwege financiële zorgen of uit angst voor flinke rekeningen stellen mensen veel zorg uit. Zeker één op de vijf Nederlanders die zorg nodig hebben, ging in 2022 niet naar de arts, omdat hij dat niet kon betalen.
* De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) maakt zich zorgen over de solidariteit op de zorgverzekeringsmarkt. We zien dat zorgverzekeraars steeds meer goedkopere polissen met beperkende voorwaarden aanbieden (budgetpolissen), aan vooral jonge en gezonde verzekerden. Dit kan duiden op een tweedeling tussen polissen voor jonge en gezonde verzekerden en polissen voor mensen die meer zorg nodig hebben. Hierdoor komt de risicosolidariteit, één van de pijlers onder het zorgstelsel, onder druk te staan.
* Ruim één op de vijf Nederlanders die zorg nodig heeft, is in 2022 niet naar de arts geweest omdat ze het simpelweg niet kunnen betalen. Zorgkosten hebben grote impact op de levens van chronisch zieke mensen; sommigen zetten hun verwarming noodgedwongen lager, of doen minder boodschappen.
* Ook in de zorg wordt de maatschappelijke tweedeling steeds zichtbaarder
* Zelfs de ZZP ethicus, fan van dit stelsel, en ingehuurd door o.a. de KNMG zegt :
« De moderne idealen in de zorg gaan uit van – en worden vaak bedacht door – gezonde, hoogopgeleide mensen. Mensen die niet roken, een stevig sociaal netwerk hebben, geen zwaar beroep uitoefenen, genoeg bewegen en gevarieerd eten. Maar dat zijn nou juist de mensen die het minste zorg nodig hebben. De mensen die het meeste zorg gebruiken zijn de mensen die het minst in staat zijn om aan de moderne zorgidealen te voldoen. Die idealen dreigen dan ook de bestaande tweedeling in de zorg verder te vergroten. Van e-health is ook al bewezen dat het de kans op ongelijkheid vergroot. Het wordt dan ook tijd om de uitwerking van deze idealen beter te laten aansluiten op dat waar patiënten daadwerkelijk toe in staat zijn. De zorg moet mensen insluiten, niet uitsluiten.
Mijn punt :
Het wordt tijd dat de verdedigers van dit stelsel zich gaan bedienen van minder decibellen en inhoudsloze argumenten, en het wordt ook tijd dat ze elkaar iets minder gaan napapegaaien.
Dat zou deze verdedigers minder onbekwaam doen lijken.
Gratis tip.
E.Kriek
4 november 2023 / 22:01