Snijden

De toekomst van de zorg ligt voor een belangrijk deel buiten het ziekenhuis. Maar voor wie kiest voor werken als arts, blijft toch juist het ziekenhuis de meest gewilde werkplek. De opleidingsplekken voor huisarts, specialist ouderengeneeskunde, arts maatschappij en gezondheid en arts verstandelijk gehandicapten worden onvoldoende gevuld.

SBOH maakt zich hier zorgen over en schetst vier scenario’s voor hoe leren en werken in de zorg er over tien jaar uit kan zien. Scenario 1 is de dunschiller: hierin zijn de mogelijkheden om zorg te bieden begrensd door een beperkt overheidsbudget en vechten zorgprofessionals in spé om een opleidingsplaats. Scenario 2 is het espressoapparaat: hoogopgeleide professionals zijn specialist binnen hun eigen vakgebied. Geld speelt geen rol, maar de patiënt is gereduceerd tot zijn ziekte. Scenario 3 is het keukenmes: het zorgbudget is hier weer beperkt en de professionals zijn generalisten die er vooral op gericht zijn de zelfredzaamheid van de patiënt en diens omgeving te ondersteunen. Scenario 4 tenslotte is de keukenmachine: breed inzetbare professionals hebben volop de tijd om met de patiënt te bespreken wat voor hem belangrijk is en hoe dat kan worden geregeld. Geld lijkt geen rol te spelen.

‘Welke van de vier scenario’s is het meest realistisch?’’

Welke van de vier scenario’s is het meest realistisch? De dunschiller is dat zeker voor wat het begrensde overheidsbudget voor de zorg betreft. Maar vechten om een opleidingsplaats? Dat ligt dan toch minder voor de hand. Het espressoapparaat is op het gebied van strikt werken binnen het eigen vakgebied nu vaak staande praktijk, maar is gelet op de doelstellingen van het Integraal Zorgakkoord juist niet de bedoeling. De keukenmachine is inhoudelijk voor zowel professional als patiënt het meest wenselijk, maar zal in de praktijk gecombineerd worden met het beperkte budget van de dunschiller.

Het keukenmes lijkt dus de beste kanshebber.