Solidariteit
Steeds meer zorgprofessionals zijn (kennelijk onder de invloed van het economische tij en de aanstormende vergrijzing) geneigd het solidariteitsprincipe, dat altijd hoog in het vaandel werd gehouden, los te laten. Dat blijkt uit een enquête die de redacties van Arts en Auto en Zorgvisie onder hun doelgroepen lieten doen. Ik was er even stil van.
Uitspraken als ‘De vervuiler betaalt’ pasten lange tijd niet bij artsen en zorgverleners, want zij hielden vol dat bijvoorbeeld roken een verslaving en dus een ziekte is, waarvan de behandeling onder dezelfde voorwaarden bekostigd zou moeten worden als die van andere aandoeningen. Maar roken, drinken en structureel te veel eten worden kennelijk door een toenemend aantal professionals als keuze gezien. En dus mogen mensen die deze ‘keuze’ maken dat via de zorgverzekering voelen in hun portemonnee.
Laat mij nou altijd voorgerekend zijn dat rokers de schatkist juist veel opleveren
In onze rubriek ‘Als ik de minister was’ zegt Jacqueline Zuidweg, Zakenvrouw van het Jaar 2012, ook iets over het onderwerp. En ze meldt erbij dat – daar heb je ze weer – rokers de schatkist onevenredig veel kosten omdat ze een groot beroep doen op de gezondheidszorg. Laat mij nou altijd voorgerekend zijn dat rokers de schatkist juist veel opleveren omdat ze onevenredig veel belasting betalen, gemiddeld jong sterven en relatief kort ziek zijn. Dat mevrouw Zuidweg dat niet weet, is niet erg, want zij is geen zorgprofessional (en vast ook geen roker), maar dat zorgprofessionals dat niet weten (of niet relevant vinden), vind ik moeilijk te begrijpen.
Overigens zijn zorgprofessionals wel consequent. Als verslaafde roker had ik aan de enquête namelijk een vraag laten toevoegen over de kosten die worden gemaakt door sporters die in de weekenden de seh’s in het land bevolken vanwege gescheurde enkelbanden. Wat blijkt? Ook zij mogen dat voelen in de portemonnee, vindt de helft van de professionals. Dat spreekt voor ze, maar ik mag toch hopen dat de ingezette trend niet voortschrijdt. Solidariteit in de zorg is een groot goed, waarvan zorgprofessionals de natuurlijke pleitbezorgers zouden moeten zijn en blijven.
