Spoedzorgscenario’s
Hoeveel algemene regionale ziekenhuizen telt ons land nog over vijf jaar? Die vraag is uiterst actueel nu minister Bruno Bruins (VWS, medische zorg) heeft laten weten geen uitzondering te willen maken voor streekziekenhuizen. Ook die moeten voldoen aan de aangescherpte kwaliteitseisen voor de intensive care en de spoedeisende hulp. Terecht natuurlijk, want de patiënt moet overal in het land waar die de ziekenhuiszorg binnenkomt dezelfde kwaliteit zorg kunnen krijgen. De logische consequentie hiervan is dat ziekenhuizen die die kwaliteit niet kunnen bieden, ook niet meer die zorg kunnen leveren.
Als die consequentie bewaarheid wordt, ziet het ziekenhuislandschap van de toekomst er ingrijpend anders uit. De achterliggende vraag is dan hoe dit proces in zijn werk zal gaan. Via Twitter schetste Wim Schellekens voor de spoedeisende hulp de mogelijke scenario’s. Als het proces via een koude sanering verloopt, wordt het een geldkwestie: het ziekenhuis dat er het slechtst voorstaat, valt het eerst om. Grijpt de politiek in, dan wordt de status quo gehandhaafd.
Interessant zijn de alternatieve scenario’s die hij benoemt. Het ene is functiedifferentiatie voor de spoedeisende hulp, het andere is die afdeling ’s nachts sluiten. Nu nog onbespreekbaar, voegt hij daaraan toe. Maar het is natuurlijk de vraag of dit zo blijft. Onder druk wordt alles vloeibaar. Vraag is wel in hoeverre die alternatieve scenario’s de ziekenhuizen soelaas bieden. Ze vormen hoe dan ook een aantasting van de totale ziekenhuisfunctie, en dus van het bestaansrecht van de betreffende ziekenhuizen.
8 reacties
Net als het brood van de Albert Heijn heeft ook het brood van de Aldi in ons land bestaansrecht. Welk brood is van die 2 het beste? Zeg het maar…
Zo is het volgens mij ook met SEH’s: die van de kleinere ziekenhuizen (dichtbij, om de hoek) hebben in mijn ogen net zo veel ‘reden te zijn’ als de grotere van topklinische of Academische ziekenhuizen.
Jurriën Wind
2 juni 2018 / 16:47Van een brood dat minder lekker is ga je niet dood of hou je geen restschade over. Die vergelijking gaat dus mijn inziens niet op.
Frank van Wijck
3 juni 2018 / 11:29Als ik met mijn blinde darmontsteking naar een SEH in een klein ziekenhuis ga, word ik daar kwalitatief goed behandeld. Tenminste daar ga ik van uit en uit ervaring weet ik dat ook. Vaak zijn de lijntjes hier kort en is de snelheid hoog: kwaliteit! Is het probleem ‘groter’, ingewikkelder, bijv. bij een gebarsten aneurysma, dan wil ik naar een centrum met expertise in dat probleem. Iedereen met een ontstoken blinde darm maar doorsturen naar grote, verre centra lost het probleem niet op. Huisartsgeneeskundige problemen ‘horen’ bij de huisarts, ‘kleine’ chirurgische problemen kunnen in streekziekenhuizen worden opgelost en de grotere in de topklinische of Academische centra. Chirurgie en blinde darm noem ik hier enkel als voorbeeld; het geldt ook voor andere medische problemen en vakgebieden.
Jurriën Wind
3 juni 2018 / 16:01Je wordt op die SEH in dat kleine ziekenhuis alleen goed behandeld als er voldoende bekwame zorgprofessionals werken en als die voldoende zorgaanbod krijgen om hun expertise op peil te houden.
Frank van Wijck
3 juni 2018 / 16:11Klopt en daar ga ik dan ook van uit. Heeft met vertrouwen te maken.
Jurriën Wind
3 juni 2018 / 17:03“voldoende bekwame zorgprofessionals”
Juist. Daar zit de werkelijke kwaliteit. In goede opleidingen en organisatiestructuur waarin overleg en controle op elkaars handelen is. Kan je de rest van de vinkjes achterwege laten.
Alberts
4 juni 2018 / 08:53Maar dan moeten die er dus wel zijn. En daar zit in een aantal ziekenhuizen dus net het probleem.
Frank van Wijck
4 juni 2018 / 09:07Hoe weet je dat?
Jurriën Wind
4 juni 2018 / 13:52