Twee zinnen

Komende week zetten branchepartijen in de zorg en de ministeries van VWS, Financiën en SZW hun handtekening onder een akkoord dat zzp’ers in de zorg tot een aantal forse eisen gaat verplichten.

Twee zinnen uit de berichtgeving trekken de aandacht. De eerste is deze (niet aan een concrete persoon toegeschreven maar aan ‘een van de betrokken partijen’): “Hierdoor wordt de inzet van zzp’ers in de zorg zeer beperkt”. Verderop in de berichtgeving lezen we (uit de mond van Jeroen Pepers van de Nederlandse ggz): “Op de huidige manier doorgaan met zzp’ers in de zorg is niet goed”. Dat mag zo zijn, maar het klinkt – ongetwijfeld volstrekt onbedoeld – toch een beetje als: ‘We moeten iets doen. Dit is iets. Dus we moeten dit doen’.

‘Het klinkt toch een beetje als: ‘We moeten iets doen. Dit is iets. Dus we moeten dit doen’

Dit gevoel wordt versterkt door deze tweede zin uit de berichtgeving, ook weer van Pepers: “Het vraagt wel beleid om tot een goede overgang te komen en de inzet van mensen voor de zorg te behouden”. Moet dat bedoelde beleid nog worden ontwikkeld? En moet nog worden nagedacht over de vraag hoe de mensen om wie het gaat kunnen worden behouden voor de zorg als zij daarin niet langer als zzp’er kunnen werken?

Toch wel belangrijk om met de nodig haast op te handelen, als het akkoord al aanstaande januari moet ingaan. Want zzp’ers hebben niet voor niets voor die werkvorm gekozen. En dat hun inzet in de zorg door eisen wordt beperkt, is geen garantie dat zij dan in loondienst verder willen.