Vakantie zonder

No way dat ik mijn camera meeneem op vakantie. U laat uw stethoscoop toch ook thuis als u eropuit trekt? Als ik een camera in handen krijg, voelt ik me aan het werk. Niets mis mee hoor, ik hou zielsveel van mijn werk, van fotograferen. Maar tijdens vakantie even niet. Want dan is het vakantie en fotograferen is werk.

Maar ook tijdens de vakantie kan ik me vaak niet helemaal losweken van het fotograferen. Als er een camera in de buurt is, wil ik me al met de compositie of met de instellingen bemoeien. Goedbedoelde tips en tricks hoor, maar toch. De drang om ermee bezig te zijn blijft groot. Zo kost het me nog steeds moeite om een dutje te doen als we uren op reis zijn in de auto. Bang om wat te missen. Zoals creative director Grace Coddington in de fraaie documentaire The September Issue van Vogue achterin de limo ook na een lange vlucht om haar heen wil blijven kijken. De eeuwige nieuwsgierigheid. Om inspiratie te kunnen op doen, vindt zij zelf.

Ik zou best willen dat mijn hoofd 360 graden kan draaien op mijn nek. Zodat ik alles kan zien. Hoef ik nooit meer iets te missen, denk ik soms. Hoe vermoeiend. Daarom laat ik de camera tegenwoordig thuis als ik op vakantie ga. Laat het fotograferen graag aan anderen over. En als me door argeloze toeristen wordt gevraagd of ik een foto van hen wil maken, doe ik dat met tegenzin.

Natuurlijk zijn er meer dan enkele momenten dat ik de camera mis. Net dat mooie stukje licht gemist. Net die leuke vervallen auto langs de kant van de weg. Of die bestuurder die drie dingen tegelijk wil doen naast het autorijden. Talloze situaties. Maar op vakantie is alles anders. De drang is weg. Ik wil liggen. Een strand, een zee, een restaurant. Twee weken lang. Voor kiekjes voldoet de smartphone. Zoals een bakker zijn oven thuislaat, de slager zijn messen, de boekhouder zijn rekenmachine, de buschauffeur zijn stuur, de chirurg zijn scalpmes, zo laat deze fotograaf zijn camera thuis. Veel plezier met fotograferen tijdens uw vakantie!