Verhoudingen

Onbestaanbaar noemt Joep de Groot, bestuursvoorzitter van CZ, het gebrek aan aandacht voor de zorg in de verkiezingscampagne. Nu zou de beperkte aandacht die er wél voor bestaat vooral waardevol zijn als klopt wat wordt gezegd, en als geen gouden bergen worden beloofd (‘Dat personeelstekort lossen we wel op’).

Gelijk heeft De Groot echter wel natuurlijk. Geen enkele politieke partij durft het aan om voor aanstaande woensdag negen uur ’s avonds, als de stemlokalen sluiten, iets kritisch te zeggen over de zorg. Dus doet hij het maar, in navolging van Wouter Bos eerder dezelfde week. En niet te flauw ook, want hij zegt scherpe dingen. Dat gereguleerde marktwerking – hoewel in de kern een goed idee – in de hooggespecialiseerde ggz en de wijkverpleging niet werkt bijvoorbeeld.

“Iedereen zal het er toch over eens zijn dat de kwetsbaarste mensen het eerst worden geholpen”

De keuzebeperking in het aanbod die hij in de wijkverpleging voorstelt, zal velen weliswaar een doorn in het oog zijn. Maar als tegenover die beperkte keuzevrijheid staat dat de kwetsbaarste mensen het eerst worden geholpen, zal iedereen het er toch over eens zijn dat dat laatste wél de bedoeling is. Ook huisartsen zouden dit met hem eens moeten zijn. Een veelheid aan aanbieders in de wijkverpleging zorgt dat zij niet meer weten wie welke zorg levert.

Maar helaas, het is een zorgverzekeraar die het zegt. En voor een aantal zorgprofessionals betekent dit vrijwel per definitie dat zij het niet serieus nemen, zo liggen de verhoudingen. De eerste socialmedia-reacties op het bericht lieten dit direct zien. Erg helpend is het niet.