Vitaliteit en belastbaarheid

Een citaat uit Trouw van ruim een maand geleden: “Vroeger zeiden artsen nog vaak: ‘Boven de 65 is het mooi geweest.’ Maar veel ouderen zijn verder nog behoorlijk fit.” Het komt uit de mond van Barbara van Leeuwen, chirurg met het aandachtsgebied chirurgische oncologie in het UMC Groningen. Ze zei het in een artikel waarin ze uitlegt hoe de oncologen in Groningen hebben geleerd om bij het nemen van behandelbeslissingen bij oudere oncologische patiënten rekening te houden met hun veerkracht.

Helaas is het nog geen gemeengoed dat bij het nemen van die behandelbeslissing zo goed naar de vitaliteit en belastbaarheid van de individuele oudere patiënt wordt gekeken, stelt geriater Marije Hamaker nu. Dit terwijl naar haar idee een geriatrisch assessment juist van levensbelang is om oudere patiënten met kanker een behandeling op maat te kunnen bieden. Ze stelt terecht dat hiermee kan worden voorkomen dat een patiënt een zwaardere behandeling krijgt dan hij aankan, maar ook dat een patiënt een behandeling wordt onthouden waarvan die juist veel baat kan hebben.

Hamakers betoog past naadloos in de discussie die is ontstaan naar aanleiding van het recente rapport Zonder context geen bewijs van de Raad voor volksgezondheid en Samenleving. Bij het nemen van de behandelbeslissing gaat het immers niet alleen om het leeftijdscriterium dat in de richtlijn vermeld staat, maar ook om de vraag wat de oudere patiënt aankan en zelf wil. Het is een onderwerp dat ook in de discussie over de ontwikkeling van oncologienetwerken de volle aandacht verdient.