Vitamine D
Laatst kreeg ik een uitnodiging van een diëtistenpraktijk voor een lunchbijeenkomst. Het onderwerp was: kwetsbaarheid en ondervoeding bij ouderen. Cursussen en bijeenkomsten beschouw ik als vitamine voor het werk. Je krijgt er energie van en ervaart groei in je professionaliteit. Ik ging dus graag op de uitnodiging in. Ook een huisarts, ergotherapeut, enkele wijkverpleegkundigen en fysiotherapeuten schoven bij de bijeenkomst aan.
Nu ben ik in mijn werk niet zo bekend met gesponsorde nascholing, maar een bekend bedrijf voor medische voeding had voor de broodjes gezorgd en verzorgde een presentatie. De broodjes waren lekker en de informatie erg leerzaam zonder dat er gestuurd werd op hun producten. Er werd gesproken over de klinische blik op ondervoeding maar dat meten ook van belang was. Het TRAZAG-instrument dat het functioneren van ouderen in kaart brengt werd genoemd en het signaleren via FRAIL (fatigue, resistance, ambulance ,illness , loss of weight ) alsook het stappenplan van SNAQ. Over polifarmacie en therapietrouw werd samen goed gediscussieerd. Het onomkeerbare proces van fysieke kwetsbaarheid werd benoemd en eenzaamheid als factor bij ondervoeding. Ook weetjes kwamen voorbij, zoals dat uit onderzoek blijkt dat in 2050 maar liefst 50 procent van de mensen ouder zal zijn dan 65, en dat men met 74 jaar het gelukkigst is.
Cursussen en bijeenkomsten beschouw ik als vitamine voor het werk
Daarna vertelden de diëtiste en haar collega’s dat er momenteel 3 uur advies van hen in het basispakket zit maar dat het wel van het eigen risico afgaat. Dat ze ook huisbezoeken afleggen en ze helaas vaak aangezien worden als iemand die alleen bij ondervoeding met die ‘flesjes’ bijvoeding aan komt zetten. Maar dit is vaak omdat ze er te laat worden bij geroepen.
We mochten nog wat drinkvoeding proeven en vervolgens vertrok ieder weer om aan het werk te gaan, met in de hand een goodiebag met onder andere het SnaQ meetlint en stappenplan.
Het was een heel ‘open’ bijeenkomst waarin ieder zijn zegje deed vanuit zijn eigen werkveld en we leerden veel van elkaar. De wijkverpleegkundige had weer een beter beeld bij wat de logopediste kon betekenen bij slikproblemen en de huisarts wist nu meer over de financiering van voedingsadvies. De fysiotherapeuten onderstreepten het belang van voeding bij bewegen en gaven aan misschien meer te gaan meten. Ook werd benoemd dat adviezen niet altijd opgevolgd werden maar dat een duidelijk doel, zoals een activiteit met de kleinkinderen, kan helpen. Ik heb nieuwe kennis opgedaan over de kwetsbare oudere maar nam ook voor mezelf een tip mee naar huis; dat ik als 50 plusser toch echt wel beter al vitamine D tabletten kon gaan slikken.
Ik heb ze inmiddels al in huis. Zullen we eens zien hoe therapietrouw ik ben.
6 reacties
En toch, die gesponsorde nascholing… het maakt mij per definitie wantrouwend. Zou een bedrijf in deze situatie écht objectieve en vooral volledige informatie geven? Onlangs stond een artikel in de krant over gesponsorde nascholing voor artsen; daarin werd opgemerkt dat artsen zonder sponsoring vrijwel geen nascholing meer zouden volgen over medicatie. Als dat waar is, verdient onze eigen beroepsgroep van logopedisten een bijzonder groot compliment, want net als jij betaal ik al mijn nascholing tot nu toe braaf zelf. Gelukkig voorziet ons tarief daar ruimschoots in 😉
Imma Muris
7 juni 2016 / 11:13Dank voor het reageren. Aan het icoontje aan het einde van je bericht zie ik dat je vindt dat de meestal hoge kosten voor nascholing niet verweven zitten in het tarief van de logopedist. Ik onderschrijf dat. Ook geef je aan wantrouwend te zijn bij gesponsorde nascholing. Ik denk dat je daar altijd bedacht op moet zijn; van wie komt de informatie en met welk doel?
Dienie Koolen
7 juni 2016 / 12:58Ik heb niks tegen gesponsorde nascholing. Uiteraard wil een bedrijf zijn product graag goed op de markt zetten, maar je blijft zelf de kritische toehoorder. Ik heb er in de loop der jaren veel van opgestoken. Zonder sponsoring is veel bijscholing niet mogelijk (ook logopedische symposia kunnen vaak niet zonder sponsoring)
Hier in het ziekenhuis zien wij veel ouderen en het beeld is echt hoe het op de bijeenkomst geschetst is.
Helaas veel ouderen met slechte voedingstoestand, hetgeen een vlot herstel behoorlijk in de weg staat.
En het is allemaal met elkaar verweven, fysieke conditie, voedingstoestand, slikstoornissen. Voor je het weet zit je in een snelle spiraal naar beneden.
sacha bruno
8 juni 2016 / 12:27Dank voor het delen van je visie op gesponsorde nascholing en het aangeven van herkenning van slechte voedingstoestand van ouderen die jullie in het ziekenhuis zien. Het is zeker van belang die neerwaartse spiraal te onderkennen en te stoppen.
Dienie Koolen
8 juni 2016 / 13:10Hallo Dienie. Ik kom per toeval op je blog.
Wanneer mensen ‘van onze leeftijd’ hun badkamer gaan aanpassen adviseer ik ze om een zogenaamde sunshower te installeren in de douche. Niet alleen fijn voor de vitamine D maar ook voor je energie!
Dat jou vak logopediie en mijn vak interieurarchitectuur zo raakvlakken hebben!
Doret Schulkes
18 juni 2016 / 22:42Dag Doret. Dat een sunshower bij kan dragen aan vitamine D wist ik niet. Dat een interieurarchitect bij kan dragen aan de leefbaarheid en het langer veilig thuis wonen van de ( kwetsbare ) oudere wist ik wel. Mooi beroep en we hebben zeker raakvlakken!
Dienie Koolen
19 juni 2016 / 10:25