Vooral niet over hebben

Een klein berichtje in de krant vermeldde deze week dat onlangs een ziekenhuis in onze regio Noord-Brabant alsnog een contract had gesloten met VGZ. We spreken dan over maanden te laat. Het blijft mij verbazen hoe de zorgcontractering verloopt. Hoe kan het dat zorgverzekeraars er elk jaar niet op tijd uitkomen? Ze kijken allemaal naar dezelfde zorginstelling. Het probleem is dat ze dat allen doen met een eigen bril op. Wat dat niet allemaal kost? Maar daar mogen we het vooral niet over hebben.

Het is volgens beleidsmakers en politici van VWS en Financiën heel belangrijk dit stelsel met meerdere, elkaar beconcurrerende zorgverzekeraars, in stand te houden. Men denkt dat daar de zorg goedkoper, toegankelijker en beter van wordt. Ook veel zorgeconomen doen hieraan mee. Af en toe horen we gelukkig tegengeluid.

In ons zorgstelsel mag elke zorgverzekeraar eigen eisen stellen. Als zorgondernemer in de eerste lijn heb ik hier veel werk mee. Als ook maar één concern iets eist of aanvullende regels stelt, zoals voor machtigingen of medicijnen, worden wij opgezadeld met administratieve ballast. En in navolging hiervan ook hun klant. En wie moet het uitleggen? Wij.

‘De onwetendheid van de problemen in de zorg druipt eraf’

Van de eis om voldoende personeel in dienst te hebben druipt de onwetendheid van de problemen in het zorgveld af. En we zien eisen voorbijkomen over maximaal één week wachttijd, de verplichting voor het aantal openingsuren van een dependance (die je opent om hun klanten tegemoet te komen), avondopenstellingen, behandelindexen en ga zo maar door. Elk jaar weer kijken we wie wat van ons vraagt, of eigenlijk eist. Het verschil met instellingen in de zorg is dat er bij ons kan staan: onderhandelen over het contract is niet mogelijk. Ook daar mogen we het niet over hebben. Nee, VWS stelt dat je de keuze hebt om niet te tekenen. De gevolgen daarvan zijn echter groot. De klanten zijn de dupe.

De Raad voor Volksgezondheid en Samenleving heeft al eens aangegeven dat de zorgverzekeraars de hele administratie van hun regelgeving bij ons hebben neergelegd. Zoek het maar uit, toon maar aan elk concern wat je allemaal doet. En zie maar hoe je daarbij ondersteund wordt. Maar patiënten verschillend behandelen op basis van hoe iemand verzekerd is… dat is uit den boze.

De beloftes om op tijd te zijn met de zorgcontractering en de mogelijkheid te bieden om samen afspraken te maken, worden geschonden. Het IZA gaat uit van het belang van samenwerken. Dat ondersteun ik ook, maar ik voel het niet van alle partijen. En de gedachte is dat dit alles niet méér mag kosten. Wie weet komt er een pot geld naar de regio en die ziet het maar uit te delen. Het risico dat we daarmee de deur openzetten voor overheveling van nog meer taken is aanwezig. Maar daar mogen we het niet over hebben.