Vooropleiding

Tot nu toe vond ik die vooropleiding interne best prima. Ik heb lange tijd getwijfeld of ik geen internist zou worden, dus is het logisch dat dit vakgebied mij ook interesseert. Maar de laatste tijd begint het toch te kriebelen. Ruim twee jaar geleden werkte ik voor het laatst echt bij de geriatrie. En dat was nog vóór ik zelfs maar aan mijn opleiding begon.

Sindsdien heb ik diverse (deel)specialismes van binnen en buiten mogen ontdekken. Dat leverde soms aparte situaties op (zoals bij de jongeren met verslavingsproblematiek die ik in mijn diensten bij de psychiatrie moest behandelen: “Dus jij wordt psychiater?” – “Eh, nee, eigenlijk leer ik om bejaarden te behandelen.” – “Maar wat doe je híér dan?”). Op andere momenten werd ik ver uit mijn comfortzone getrokken (“Je eerste dienst bij de cardiologie? Veel succes, hier is de reanimatiepieper. Als ’ie afgaat, heb jij de leiding.”).

Gelukkig waren er ook afdelingen waar ik me als een vis in het water voelde, zoals de nefrologie. Nierpatiënten zijn in zekere zin wel met geriatrische patiënten te vergelijken: beiden hebben over het algemeen een uitgebreide medische voorgeschiedenis en een evenzo uitgebreide medicijnlijst. Het vergt wat gepuzzel om zo’n patiënt te behandelen en dat is wat ik graag doe.

Begrijp me niet verkeerd, al die verschillende stages zijn uiterst nuttig om mijn medische kennis te vergroten. Als geriater in spe, toch een generalist binnen het ziekenhuis, is die kennis straks onmisbaar.

Maar het voelt toch ook wel een klein beetje als een herhaling van mijn co-schappen om iedere zoveel maanden weer op een andere afdeling te beginnen. Steeds maar weer kennismaken, met personeel én de werkwijzen. Steeds maar weer bij de basis beginnen. Het voelt alsof ik niet verder kom.

Een beetje afgunstig kijk ik naar mijn collega-aios bij de interne. Als derdejaars weten zij inmiddels wel van wanten, terwijl ik voor mijn gevoel pas volgend jaar (mijn vierde) echt zal beginnen. Dan zit mijn vooropleiding erop en mag ik eindelijk aan de slag bij het specialisme waarvoor ik heb gekozen.