Voorspelling

Zeeland heeft één coach per 266 inwoners. Noord-Holland heeft er één per 135, Utrecht zelfs één per 111. Zijn Zeeuwen zulke nuchtere mensen? Leven mensen in Utrecht en Noord-Holland zoveel ongezonder dat ze een coach nodig hebben? Hebben ze veel meer geld tot hun beschikking dan de Zeeuwen en dus meer mogelijkheden voor persoonlijke ontwikkeling met ondersteuning van een coach? Durven ze meer aan zelfontwikkeling te doen?

Vragen te over naar aanleiding van het bericht dat het aantal coaches in ons land ruim 2,5 keer zo hoog is als tien jaar geleden en nu boven de 100.000 zit. Ongetwijfeld nog veel meer vragen dan alleen de bovengenoemde vier. Coaches passen natuurlijk wel heel erg bij deze tijd, met zijn nadruk op eigen regie en leefstijl. Maar betekent de groei van het aantal coaches ook dat we hiermee structureel en effectief op weg zijn naar de gezonde samenleving in 2040 die het Gezond en Actief Leven Akkoord voorstaat? Een samenleving vol zelfbewuste en gezonde mensen dus die heel goed in staat zijn om het beste uit zichzelf te halen, en een gezond en actief leven te leiden waarin ze minimaal afhankelijk zijn van zorg en ondersteuning?

‘Tijdelijke toename van het aantal coaches dat coaches coacht?’

Het gegeven dat iedereen zichzelf coach mag noemen, doet vermoeden dat dit toch een wat al te rooskleurige voorspelling is. En het feit dat negentig procent van de coaches moeite heeft om de eindjes aan elkaar te knopen zegt ook wel wat. Misschien leidt dit gegeven tot een tijdelijke toename van het aantal coaches dat coaches coacht om zichzelf succesvol in de markt te zetten. Maar de voorspelling dat de hele coachesmarkt binnen nu en een paar jaar als een plumpudding in elkaar zakt, lijkt realistischer.