Weinig commotie
Toen zorgverzekeraar CZ in de ziekenhuizen selectief wilde gaan inkopen voor borstkankerbehandelingen, leidde dit tot felle discussie. Moest een zorgverzekeraar zich hier wel mee bezighouden? Op basis van het huidige zorgstelsel – waarin aan de zorgverzekeraars de regierol is toebedeeld – was het enig juiste antwoord op die vraag natuurlijk: ja. De vraag was alleen op basis van welke kwaliteitsuitgangspunten een zorgverzekeraar dit dan moest doen. Het antwoord op die vraag is dat die uitgangspunten moeten komen van de betreffende wetenschappelijke beroepsverenigingen en de patiënten.
Een volgende stap dient zich nu aan: CZ gaat selectief inkopen in de ggz. Om precies te zijn koopt het de behandeling van complexe eetstoornissen niet meer in bij zestien instellingen en drie vrijgevestigden die deze zorg leveren. En de behandeling van complexe persoonlijkheidsstoornissen niet meer bij 28 instellingen en 42 vrijgevestigden. Stevig nieuws. Maar: “Tot nu toe heb ik weinig commotie gemerkt”, zegt perswoordvoerder Marie-José van Gardingen. Op de social media kom ik inderdaad nog weinig ‘moord en brand’-reacties tegen. Het feit dat CZ zijn contractkeuze heeft gemaakt op basis van een benchmark die is ontwikkeld in samenwerking met het Landelijk Platform GGz, het Kenniscentrum Persoonlijkheidsstoornissen, de Nederlandse Academie Eetstoornissen en patiëntenorganisaties zal hier veel mee te maken hebben.
Toch zal het uitblijven van die commotie niet alléén te maken hebben met de zorgvuldige aanpak die hier is gekozen. Het feit dat we eraan gewend beginnen te raken dat zorgverzekeraars selectief gaan inkopen zal ook meespelen.
12 reacties
Natuurlijk hebben de instellingen hier met CZ over gesproken, zie de normen, maar de vrijgevestigden niet. Uit de nieuwsbrief van de NVVP gisteren:
“CZ koopt per 2015 selectief zorg in waar het gaat om ernstige persoonlijkheids- en eetstoornissen. Het gaat dan om DBC’s > 3000 minuten. CZ vindt dat deze behandelingen zo complex van aard zijn dat de zorgaanbieder een minimum aantal cliënten dient te behandelen om voldoende kwaliteit te kunnen bieden. De NVVP heeft geprobeerd duidelijk te maken dat een minimum aantal behandelingen niet 1-op-1 iets zegt over de kwaliteit van de zorg. Om gecontracteerd te kunnen worden voor genoemde diagnosegroepen, gebruikt CZ een vragenlijst die afleidt naar bekwaam of onbekwaam om deze zorg te leveren. Deze vragenlijsten zijn toegespitst op instellingen, zo heeft de NVVP geconcludeerd na inzage in de vragen. Het lijkt erop dat vrijgevestigden bij voorbaat geen kans hebben gekregen om alsnog in aanmerking te komen voor behandeling van deze stoornissen. Dit vindt de NVVP ongewenst en heeft CZ dan ook verzocht om vrijgevestigden ook toegang te geven voor het behandelen van de betreffende diagnosegroepen. CZ blijft echter bij het ingenomen standpunt.”
Het rare is dat ze dus ten eerste uitgaan van besteedde tijd. Dat zegt niet alles over de ernst natuurlijk. Daarnaast zijn de eisen vrijwel onmogelijk voor vrijgevestigden om na te komen. Dit terwijl in een vrijgevestigdenpraktijk een dergelijke behandeling volledige door een psychiater, klinisch psycholoog of psychotherapeut wordt uitgevoerd en in instellingen grotendeels door lager (of niet…) opgeleid personeel onder een verlengde armconstructie. Dat zal kwalitatief op zijn zachtst gezegd zeker niet onder doen.
alberts
3 oktober 2014 / 08:16aanvulling: met de laatste zin bedoel ik dat de zorg door een vrijgevestigde, die alle zorg zélf levert, daarmee zeker niet zal onderdoen.
alberts
3 oktober 2014 / 08:17http://www.volkskrant.nl/opinie/psychische-stoornissen-zijn-duur-om-te-behandelen-maar-duurder-om-te-negeren~a3760976/
alberts
3 oktober 2014 / 08:20Interessant om te lezen in bovenstaande reactie dat CZ bij de inkoop een grote groep (bewust?) niet heeft benaderd. Het zou Frank van Wijck sieren als hij zou willen vragen aan CZ welk criterium zij daarvoor hebben gebruikt en of daar wetenschappelijk bewijs voor is.
Willem van Beek
3 oktober 2014 / 12:57NB: ik ben tandarts algemeen practicus
Willem van Beek
3 oktober 2014 / 13:00Uit de veldconsultatie kwam inderdaad het signaal dat de conceptcriteria teveel op instellingen gericht zouden zijn. Daarom zijn de criteria juist aangepast en dat zie je ook want er zijn zeker ook vrijgevestigden die er aan kunnen voldoen.
M-J van Gardingen CZ
3 oktober 2014 / 14:14Ik waardeer uw reageren M van Gardingen, u leest mee en daarom pak ik meteen de gelegenheid:
– het lijkt mij nogal van belang hoe die 3000 minuten en meer ingevuld worden. Je kunt je namelijk de vraag stellen of 100 minuten contact met een klinsch psycholoog of psychiater en 2900 minuten contact met een SPV méér specialisme betekent dan 2000 minuten met een psychiater of klinisch psycholoog alleen.
– het uitgangspunt lijkt te zijn dat de meest ernstige persoonlijkheidsstoornissen enkel in die 3000 minuten DBC’s zitten. Dat is natuurlijk niet zo, er zijn heel gestoorde patienten die bij lange na niet aan die 3000 minuten (of de helft, of..) toekomen maar waarvoor de benodigde kennis hoog specialistisch is.
– daarnaast houdt de norm ook geen rekening met efficientie. Misschien is behandelaar A wel zo goed dat hij geen 3000 minuten nodig heeft, en behandelaar B is minder goed dus heeft die tijd wel nodig. Bij CZ krijgt behandelaar B een contract.
En dan heb ik het nog maar alleen over de minutengrens. Op meerdere criteria is dergelijke kritiek te formuleren. Somatische screening? Soma gaat voor psyche, weet iedere GGZ professional, en ook de verwijzer. Dus altijd soma uitsluiten is gewoon vakmanschap dat behandelaren met een BIG registratie geleerd hebben.
Het effect van deze aanpak op veel professionals in het veld zal zijn dat men het allemaal niet zo serieus neemt, ‘wat weet CZ er nou van, VGZ heeft wéér andere normen, het zal wel’. En dat is toch ook niet wat beoogd wordt, zo lijkt me. CZ (en ook VGZ met hun inkoopvisie) laat hier mee zien dat men vooral met kwantificeerbare data werkt, hetgeen nogal wat anders is dan iets zinvols zeggen ten aanzien van kwaliteit. De patient tenslotte, is hier al helemaal niet aan het woord.
alberts
3 oktober 2014 / 14:48U raakt de kern, waarvoor dank. Het is CZ nu net te doen om inzicht in kosteneffectiviteit, maar feit is dat de criteria hiervoor nog in ontwikkeling zijn. Juist met dit beleid hopen wij deze beweging in een stroomversnelling te brengen. CZ heeft er geen enkele moeite mee om met veldnormen haar keuzes nog verder te onderbouwen, maar die zijn er op dit punt niet. De door ons gebruikte criteria vinden hun basis in de richtlijnen, patiëntwensen en wetenschappelijke gegevens over kwaliteit van zorg. Die blijken wel degelijk een verschil tussen zorgverleners zichtbaar te kunnen maken over de wijze waarop zij zorg verlenen en de inhoud daarvan. Overigens gebruikt CZ niet alleen het criterium van 3000 minuten om de complexiteit van de zorgvraag te duiden. Daarvoor zijn primair inhoudelijke criteria gebruikt die in ons verantwoordingsdocument zijn opgenomen. Maar van deze DBC’s weten we in elk geval dat ze kostbaar zijn; temeer reden om te sturen op gepast gebruik. Daar kan toch niemand tegen zijn?
M-J van Gardingen CZ
3 oktober 2014 / 16:10De samenwerkende psychologenkoepels hebben zich duidelijk uitgesproken over de vraag wie de kwaliteit moet bepalen in de zorg!
http://t.co/OFiPzQdL2V
Frits Bosch
4 oktober 2014 / 15:09Het uitblijven van commotie kan natuurlijk ook te maken hebben met het gevoel compleet lamgeslagen te zijn door al deze onzin.
In mijn omgeving lopen er nogal wat collega psychologen rond met deze mening.
Nee, zij zullen ook niet reageren op deze blog.
E.Kriek
4 oktober 2014 / 18:35Een analyse van de macht en het netwerk van ZN ( http://www.groene.nl/artikel/de-macht-van-de-zorgverzekeraars-een-netwerkanalyse ) zou een verklaring kunnen bieden waarom er weinig commotie is.
ZN zit in een comfortabele positie:
Oftewel ze heeft direct invloed via hun uitgebreide netwerk, op betreffende koepel van zorgverleners, oftewel ze legt de koepel lam, via een van de vele rechterhanden ( zie bijvoorbeeld het beschamende voorbeeld van de boete opgelegd door ACM en de LHV ) .
Jammer dat deze keiharde feiten worden vergeten in deze blog.
E.Kriek
4 oktober 2014 / 19:05“Lamgeslagen” zorgverleners zie ik ook enorm veel bij mijn tandartscollega’s. Die hebben al jaren het idee dat hun mening er echt niet meer toe doet en hebben dit boek allang gesloten en reageren niet meer, ook om zichzelf te beschermen en een burn-out te voorkomen. Misschien een interessant onderzoek dingetje voor van Wijck?
Willem van Beek
7 oktober 2014 / 11:06