Aandeelhouder of niet?

‘Dit ziekenhuis is mede mogelijk gemaakt door…’ U, mij? Wie zichzelf vereeuwigd wil zien op een naambordje in het Admiraal de Ruyter Ziekenhuis heeft nu zijn kans. Ieder bedrag tussen 2.500 en 40.000 euro is welkom. Het ziekenhuis hoopt zo via crowdfunding 20 miljoen euro op te halen om de renovatie van het ziekenhuisgebouw in Vlissingen mogelijk te maken.

Dit nieuws maakt duidelijk dat het ADRZ zijn oorspronkelijke ambitieniveau behoorlijk heeft teruggeschroefd. De geplande nieuwbouw in Middelburg gaat niet door en het bestaande gebouw wordt deels gesloopt en deels gerenoveerd, en uiteindelijk kleiner. De bevolking van Vlissingen zal blij zijn dat het vertrek naar Middelburg is afgeblazen, ze heeft er fel tegen geprotesteerd tenslotte. Maar of dit ook betekent dat deze mensen nu staan te trappelen om een deel van hun spaargeld in het ziekenhuis te steken, is de vraag. Als investeerder minimaal eens per jaar in een vergadering de kans krijgen om je zegje te doen, zoals de Zeeuwse ondernemer Henk van Koeveringe (die het project coördineert) belooft, klinkt mooi. Maar hij geeft er geen garantie bij dat iets met dat ‘zegje’ wordt gedaan. Het maximaal te investeren bedrag per persoon is te gering om een stem van belang te krijgen en bijvoorbeeld af te dwingen dat het ADRZ nu eindelijk eens gaat samenwerken met het andere Zeeuwse ziekenhuis, Zorgsaam, zoals al sinds 2012 wordt beloofd.

Vijf procent rente krijgen op jaarbasis klinkt ook mooi, het is meer dan je bij de bank krijgt. Maar ADZR wil dit rentepercentage juist betalen aan investeerders omdat de banken dit niet willen. Ik kan me heel goed voorstellen dat veel mensen zeggen: “De zorgverzekeraars zijn toch verantwoordelijk voor de continuïteit van zorg? Laat die maar investeren.”