Dacia Jogger

Als het om een goede prijs-kwaliteitverhouding gaat, scoort Dacia hoge ogen. Ook met de Jogger.

Tekst: Bart van den Acker | Beeld: Dacia

De Jogger is een vijf- of zevenpersoons MPV. Met een prijs nét boven de twintig mille is er geen enkel ander merk dat voor dat geld zo’n auto biedt. Daarmee hebben we direct het sterkste punt van de Jogger te pakken: ruimte! Voorin is voldoende hoofdruimte voor de mijter van Sinterklaas. Op de tweede zitrij kunnen drie volwassenen van gemiddeld postuur naast elkaar zitten. Ik reed nu een vijfpersoons, maar heb gezien dat er ook op de (optionele) derde zitrij plaats is voor twee volwassenen. In de vijfzitsuitvoering bedraagt de minimale bagageruimte liefst 708 liter (!), in de zevenzitter is dat 160 liter. De tweede zitrij is in twee ongelijke delen om te klappen. Het volume van de laadruimte bedraagt zo 1.819 liter. Een ritje naar de bouwmarkt kan dus zonder problemen. De Jogger mag ook nog een geremde aanhanger van 1.200 kg trekken. 

Een andere bijzonderheid is dat de Jogger ‘af fabriek’ ook kan worden geleverd met een moderne autogas-installatie. De 1,0 liter driecilindermotor levert dan iets minder vermogen (74 kW/100 pk tegen 81 kW/110 pk), maar scoort op gas ook een lagere CO2-uitstoot. Dat leidt in ons land tot een lagere BPM, waardoor de autogasversies 500 euro goedkoper zijn dan dezelfde versie op benzine. Een globale berekening leert dat het, vanwege de aanmerkelijk hogere motorrijtuigenbelasting, pas vanaf minstens 16.000 km/jaar voordeliger begint te worden om de Jogger op autogas te rijden. 

‘De besturing is opvallend licht’

Dat je zoveel auto voor je geld krijgt, komt omdat Dacia heeft bespaard op onder meer ontwikkelingskosten. Dat is te zien aan een detail als de overgang van de voorportieren (identiek aan die in de Sandero) naar alles daarachter. Overtuigde Dacia-kopers zullen niet veeleisend zijn als het gaat om bijvoorbeeld de afwerking binnenin. Desalniettemin is die zeer acceptabel. Hetzelfde geldt voor de indeling van het interieur. De zitplaatsen zijn wel vrij vlak en geven niet heel veel steun. 

Onderhuids is evenmin sprake van verfijnde techniek. De vering is wel mooi soepel, maar het afrolcomfort is niet indrukwekkend: kleine oneffenheden in het wegdek zijn voelbaar en op ruw asfalt is er véél bandengeruis. De besturing is opvallend licht, de hele koets is wel wat ‘zoekerig’. Rijstrookbegeleiding is niet aanwezig, maar de Comfort-uitvoering die ik reed, heeft wel cruise control/limiter en een airco. Deze laatste is niet digitaal instelbaar. De driecilinder laat zich duidelijk horen. Daarbij viel ook op dat de motor op autogas nukkiger en ‘rauwer’ aanvoelt dan op benzine. Op autogas reed ik nét geen 1 op 14, een benzineversie zal rond 1 op 16 uitkomen. 

Conclusie: lekker veel ruimte voor een heel scherpe prijs. Verder moet de Jogger-koper niet al te veeleisend zijn. Het komt uit de lengte of uit de breedte.