Els Borst (1932 – 2014)
Vlak voor het drukken van Arts en Auto 3 2014 overleed op 81-jarige leeftijd, oud-minister van VWS, dr. Els Borst.
Sinds haar onverwachte overlijden, wordt door vriend en vijand met veel lof gesproken over mevrouw Borst, vakminister op VWS tussen 1994 en 2002. In de twee paarse kabinetten van Wim Kok zette ze vanuit de inhoud menig wapenfeit op haar naam en was ze de verpersoonlijking van de wensen van vele burgers. Als het ging om medisch-ethische kwesties zoals euthanasie bijvoorbeeld. Voor haar vastberadenheid in deze kwesties en de manier waarop ze die op genuanceerde wijze aan de orde heeft gesteld in het publieke en politieke debat, ontving ze in 2012 van de Rijksuniversiteit Groningen nog zeer terecht de Aletta Jacobsprijs.
Ze wist van de hoed en de rand omdat ze zelf zorgprofessional was geweest
We kunnen veel zeggen over Els Borst en uitgebreid spreken over haar loopbaan – geneeskunde, kindergeneeskunde, arts, hoogleraar, directeur Universiteitsziekenhuis Utrecht, minister van VWS, vicepremier in Paars II, vicevoorzitter van de Gezondheidsraad en minister van Staat – maar als ik aan Els Borst denk, herinner ik me de eerste minister die ik ooit in levenden lijve als beginnend journalist mocht ontmoeten. Een charmante, wijze dame, die wist van de hoed en de rand omdat ze zelf zorgprofessional was geweest. Een minister met oog voor de belangen van verpleegkundigen (destijds mijn doelgroep) omdat ze de beroepsgroep écht kende. Minister Borst, die behalve over een warm hart ook over een scherpe tong beschikte, wist waarover ze sprak en daarmee verwierf ze terecht veel respect. Wars van partijpolitiek deed ze haar werk en heeft ze voor velen in de maatschappij wellicht meer betekend dan zij zichzelf zullen realiseren.
