Ford Fiesta

Na vijf jaar vond Ford de tijd rijp voor een ingrijpende facelift van de Fiesta.

Tekst: Bart van den Acker | Beeld: Ford

Zoals het een echte facelift betaamt, is het gewijzigde aangezicht het meest opvallend. Maar wie iets verder kijkt, ziet dat er op heel veel punten is gemoderniseerd. Desalniettemin is de Fiesta nog steeds direct herkenbaar. Het front is in z’n geheel iets hoger geworden en de motorkap ligt vlakker, in verband met het streven naar letselvermindering in geval van een aanrijding met een voetganger of fietser. Verder is het leveringsprogramma anders ingedeeld, en heeft iedere uitvoering een andere grille.

Prijs vanaf € 20.050,- Bijtelling 22 procent

Het totale aanbod motoren is verkleind en in de meeste varianten, zoals de testauto, zit de vertrouwde 1,0 liter driecilinder benzinemotor. Deze is nu voorzien van een mild hybrid-elektromotor. Deze assisteert de benzinemotor maar kan de auto niet zelfstandig aandrijven. Al rijdend merk ik helemaal niks van die bemoeienis. Dat is op zich niet erg, maar ik zie ook geen evident verschil in brandstofverbruik. Ik reed nu gemiddeld 1 op 16,6, onder uiteenlopende omstandigheden maar ook véél 100 op de (adaptieve!) cruise control. Niet veel zuiniger dan de Fiesta van vijf jaar geleden.

De vernieuwing gaat verder met – in de duurste versies – koplampen die niet kunnen verblinden en een automatische, niet te missen waarschuwing als de bestuurder dreigt te gaan spookrijden of een eenrichtingsstraat indraait. Volautomatisch inparkeren is nog steeds een knap staaltje techniek, maar werkt alleen als de situatie perfect is. 

In het interieur tref ik andere bekleding aan en een volledig digitaal instrumentarium, dat op diverse manieren naar wens is in te delen. Het beeld is grafisch fraai en perfect afleesbaar. Toch twee minpuntjes: waarom moet ik, na het instappen en gordels vastmaken, ook nog op ‘OK’ drukken? En waarom geeft de boordcomputer een veel te optimistische weergave van het brandstofverbruik? Volgens de Fiesta zelf reed ik bijna 1 op 20.

‘De zesversnellingsbak schakelt opvallend fijn, niet te licht en mooi precies’

Binnenin zijn de maten ongewijzigd. Vier volwassenen passen er nét in en de inhoud van de bagageruimte behoort met 292 liter tot de kleinere in deze klasse. De interieurafwerking en de fijne voorstoelen verdienen wel een pluim.

Op de weg is het een echte Ford, wat bedoeld is als compliment. De driecilinder is sterk en soepel genoeg. Ik reed in de uitvoering Active, die iets hoger op de wielen staat en stevig maar zeker niet te hard geveerd is. Het afrolgeluid van de banden hoor je, vooral op ruw asfalt, wel vrij sterk. De zesversnellingsbak schakelt opvallend fijn, niet te licht en mooi precies. Hetzelfde geldt voor de besturing. 

Conclusie: de Fiesta blijft één van de fijnst rijdende compacte auto’s. Het is niet de ruimste in zijn klasse. De mild hybrid-technologie heeft geen noemenswaardig effect. 

Delen