Geen herhaling van zetten
Het contracteerproces staat weer voor de deur en ik hoor al verschillende eisen. Het contracteren zou meer eenduidig worden maar het is voor ons als zorgaanbieders weer een heel gepuzzel wát allemaal door wíe verwacht wordt. De tijd die hierin gaat zitten voor ons als eerstelijnspraktijk is enorm.
We hebben twee jaar geleden vrijwillig de kwaliteitstoets op eigen kosten doorlopen en toen bleek later dat enkele zorgverzekeraars er nog eens eisen en kosten bovenop stelden. Dit jaar zie je dat een zorgverzekeraar een gradatie toevoegt maar alleen wanneer je onder de behandelindex van 90 blijft. Erboven moet je voor die Xtra overeenkomst bewijzen dat je doelmatig handelt. Dan wordt de kromme van Gauss toch niet goed begrepen. Dat zouden wij eens moeten doen met onze testen.
De ratrace is begonnen. In een filmpje zag ik de boodschap van die verzekeraar waarin die ervan uitgaat dat het behandelaantal natuurlijk alsmaar minder zal worden. Waar leidt dit alles toe en is de patiënt erbij gebaat?
De zaken die moeten worden doorlopen bij een toets betreffen voornamelijk het administratieve gebeuren. Zou ik nu weer vrijwillig de hoge kosten betalen voor zetten die twee jaar geleden al gedaan zijn? Er wordt niet gekeken naar hetgeen je uitdraagt als therapeut. De procedure van vastleggen van gegevens is verbeterd maar zowel patiënt als therapeut zijn er niet mee geholpen wanneer de eisen van transparantie het doel voorbij schieten. Vandaag las ik dat de Consumentenbond en VvAA willen onderzoeken wat de consequenties zijn voor de patiënt van de contractvoorwaarden die opgelegd worden.
Bij de richtlijn voor de verslaglegging zijn er, pas na geluiden uit het veld, regels afgehaald die veel te streng en onnodig waren. Maar wat komt er weer bij? Er is voor ons vak een enquête gaande over de stress die een audit teweegbrengt en consequenties voor de gezondheid. Het blijft een administratief complexe taak waarbij het oog meer op de computer is gericht dan op de patiënt. Deze tendens is zichtbaar in de hele medische sector. Een dorpsgenoot gaf laatst aan dat ze de cardioloog erop had aangesproken dat hij meer op de computer keek dan naar haar man en dát rekende ze hem aan, niet het feit dat haar man stierf terwijl alle controles goed waren.
Onze praktijk heeft aangetoond dat we het administratieproces beheersen. We zitten in vele overlegstructuren, specialiseren ons, scholen ons bij en registreren dat transparant via het kwaliteitsregister. Vanuit de beroepsvereniging, vakliteratuur en congressen krijgen we de informatie over nieuwe richtlijnen en behandelingen en wachten niet met toepassen hiervan totdat er gecontroleerd wordt.
Ik lees berichten vanuit fysiotherapie en logopedie dat men vindt dat meedoen met al dat plus en Xtra een ongewenste tendens is. Wat ik hoop is dat beroepsverenigingen inzien met welke motieven de zorgverzekeraars dit stimuleren en dat wat er tegenover staat dan reëel is. En dat ze beide de bureaucratie aanpakken en de consequenties van de eisen onder het mom van kwaliteitsbeleid inzien.
Straks komen weer vele verschillende tarieven voorbij, voor hetzelfde werk van ons. Van het NZa-tarief werd veelal ver afgeweken. Maar vanaf 2017 hebben wij vrije tarieven. Zal ik nu zelf met een voorstel komen op grond van wat we waard zijn gebleken? Want daarvoor is een herhaling van zetten niet nodig! En het is nog duidelijk voor mijn patiënten ook.
13 reacties
Helemaal mee eens. Die voortdurende druk op de administratie die blijkt al in orde te zijn en die inderdaad dan ook aan het doel voorbij schiet. Kwaliteit heeft met name te maken met aandacht voor de patiënt en deskundigheid ten aanzien van de hulpvraag. Natuurlijk is het belangrijk dat we zaken vastleggen maar zoals dit nu en blijkbaar in de toekomst van ons verwacht wordt komt dat naar mijn idee de kwaliteit niet ten goede. Goed dat hierover geschreven wordt, goed dat dit onderzocht gaat worden en hopelijk krijgen we als therapeut weer lucht om te behandelen en daar zal de patiënt zeker wél baat bij hebben!
Ook onze praktijk voldoet aan de kwaliteitseisen wat uit een vrijwillige kwaliteitstoets blijkt en we hebben er ook zeker wat van geleerd maar de hoofdvraag blijft :”Wat is zinvol??”
Connie Roelofs
Connie Roelofs
1 september 2016 / 17:58Dank voor het reageren en dat zaken vastgelegd worden in het dossier is voor ieder duidelijk. Maar hoe ver gaat de vraag naar transparantie? Jouw vraag over zinvolheid is belangrijk. Ik denk dat wij als zorgverleners in de praktijk heel goed kunnen onderscheiden wat essentieel is voor een goede behandeling. Alle verdere acties gaan af van de aandacht voor de patiënt. En waar houden de eisen op? De contractvoorwaarden vliegen ons om de oren met verder opgelegde eisen. Het lijkt wel of ze verschil maken in tarieven om het basistarief laag te houden. Net alsof daar geen kwaliteit geleverd wordt? Ik heb om een reactie gevraagd maar nog niets ontvangen hierover.
Dienie Koolen
2 september 2016 / 14:38Als reactie de brief die ik vorig jaar naar een grote verzekeraar heb gestuurd. De betrokken managers waren inmiddels vertrokken. Van hun opvolgers heb ik ondanks mailen geen reactie gekregen. Maar nu je zo expliciet een reactie vraagt, Dienie, stuur ik onderstaande door. Ik heb niet de illusie enige invloed op het hele gebeuren te hebben. Maar wilde in ieder geval 1 keer deze ‘cri de coeur’ geschreven hebben.
Collegiale groet, Trea van der Cingel
Motivational paper Logopediepraktijk van der Cingel Stadshagen
Aan: xxx
Zwolle, 26 juni 2015
Beste xxx,
Vanaf 2007 is onze praktijk gevestigd in Stadshagen. Sinds 2011 is onze praktijk een gespecialiseerde Logopediepraktijk voor kinderen met fonologische verwerkingsproblemen en taalproblemen (stoornis). Als gevolg van deze stoornis hebben deze kinderen moeite met het leren lezen, spellen en het begrijpend lezen (beperking), waardoor zij vastlopen in het onderwijs (handicap). Aan de hand van mijn werk- en visiedocument “Lezenderwijs” heb ik op 17 januari 2014 een gesprek met jullie gevoerd. Daarin heb ik toegelicht wat het verschil is tussen onze gespecialiseerde logopedie (zorg) en onderwijs, en wat wij als gespecialiseerde praktijk precies doen. Dit was een zeer prettig gesprek, waarin ik jullie heb ervaren als betrokken bij de kwaliteit van zorg, en oprecht geïnteresseerd in mijn visie en werkwijze.
Sinds die tijd hebben we enkele malen mailcontact gehad, maar er zijn geen verdere concrete afspraken gemaakt.
Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder en zijn er de nodige ontwikkelingen geweest. Deze ontwikkelingen zijn grotendeels gericht op het vergroten van inzicht van ziektekostenverzekeraars in de kwaliteit van behandelaars en het beperken van de kosten. Dit streven lijkt mij heel logisch en begrijpelijk. Inzicht geven in kwaliteit en kosten is ook de reden geweest van mijn gesprek met jullie.
Ik merk helaas, dat kleine, hooggespecialiseerde praktijken als de mijne in de knel komen, door de manier waarop dit streven naar kwaliteit door de ziektekostenverzekeraars (in heel Nederland) wordt geoperationaliseerd. Vandaar dit ‘motivational paper’ van mijn hand. Ik denk niet, dat ik als kleine specialist invloed heb op landelijke beslissingen. Maar toch, het gesprek met jullie is me goed bijgebleven. Daarom hoop ik dat jullie ondanks de landelijke trends en de richting die we in Nederland zijn ingeslagen, geïnteresseerd zijn in mijn ‘kleine’ tegengeluid.
Wat zijn de ontwikkelingen waardoor kleine, hooggespecialiseerde praktijken het steeds zwaarder krijgen om kwaliteit te blijven leveren? Naar mijn idee zijn dat de volgende twee ontwikkelingen:
Audit
De audit is ingevoerd en een aantal praktijken hebben deze inmiddels met succes doorlopen, zodat zij een tariefsverhoging krijgen. De audit is gebaseerd op het aanwezig zijn van een volledige administratie: verplichte invulvelden in het administratieprogramma, het aanwezig zijn van SMART doelen en evaluaties, een kindermishandelingsprotocol, een calamiteitenprotocol.
Voor mijn kleine praktijk is het financieel vaak niet lonend om deze intensieve administratieprocedures aan te gaan. Dit is ook wat ik van collega’s met kleine praktijken te horen krijg. De kosten van de audit zijn meestal hoger dan de euro tariefsverhoging die dit oplevert, omdat er te weinig behandelingen op jaarbasis worden gegeven.
Uit het zorginkoopbeleid van uw verzekering van 2016 blijkt, dat de audit niet voldoende is voor het krijgen van een hoger tarief. Ook het behandelgemiddelde moet onder het landelijk gemiddelde liggen, voor het verkrijgen van een Basis Xtra Overeenkomst in 2016. Dit is voor een praktijk als de mijne niet realiseerbaar. Het punt is dat de normen voor dit behandelgemiddelde toegesneden zijn op allround praktijken. Omdat wij een gespecialiseerde praktijk zijn, zien wij juist de kinderen waarvoor zeer intensieve zorg nodig is. Er zijn de nodige ouders geweest het afgelopen jaar die van een algemene, meer gestandaardiseerde werkende logopediepraktijk naar de onze zijn gegaan, omdat ze niet tevreden waren over de vooruitgang en de geleverde zorg in de andere praktijk.
Ik heb dit in ons gesprek ook aangegeven, mijn behandelindex lag vorig jaar op 124. Volgens onze berekening houdt dit concreet in: waar de andere praktijken die gemiddeld scoren een kind 15.1 keer zien, zien wij dit kind 18.7 keer. Ik herinner me dat je aangaf dat dit geen probleem zou vormen wat betreft contractering, xxx. Helaas betekent dit nu wel dat de audit voor ons vrij zinloos is geworden (we zijn/waren deze aan het voorbereiden, ondanks de hoge kosten) en we nooit in aanmerking zullen komen voor de Basis Xtra Overeenkomst. Tenzij we als speerpunt maken: minder kwalitatieve zorg, en meer sturen op de gewenste lage gemiddelden.
Dat betekent voor een inhoudelijk gespecialiseerde logopedist als ik ben, dat ik mijn visie op kwaliteit totaal moet veranderen. Ik moet me dan conformeren aan de werkwijze zoals de grote praktijken die steeds meer hebben: groeien (omdat de omzet bij zulke lage behandelgemiddelden anders in gevaar komt, en de logopedisten geen acceptabel salaris meer kan worden aangeboden), behandelen volgens standaardprotocollen (omdat het bij het aansturen van een heel groot team te arbeidsintensief is, om alle logopedisten te begeleiden in de richting van analytische, kwalitatief hoogstaande specialisten, die hetzelfde bieden als de praktijkhoudster), dus een standaardzorg leveren die meestal wel voldoet maar juist niet bij mijn doelgroep, en sturen op snel afronden van behandelingen.
Clienttevredenheidsenquête: CTO
Het laten uitvoeren van een CTO door een onafhankelijke instantie is een tweede ontwikkeling die voor kleine praktijken als de mijne lastig haalbaar is. Door het laten uitvoeren van een CTO door een instantie als Qualizorg, kan bij uw verzekering ook een andere overeenkomst worden afgesloten in 2016: de Basisovereenkomst Logopedie. Voor het afsluiten van een contract met Qualizorg moet ook fors worden betaald, terwijl ook hier de winst die dit oplevert in het tarief beperkt is.
Uiteraard vinden wij het meten van cliënttevredenheid zeer nuttig, en sturen we onze eigen korte enquête al jaren op, en werken deze al jaren uit. Wij weten dat een eigen enquête tot minder objectieve resultaten leidt, maar door onze hoge expertise, de goede resultaten en het binnenkomen van cliënten die bij grote praktijken niet voldoende resultaat zagen, kunnen we op meerdere manieren vaststellen hoe onze kwaliteit wordt gewaardeerd. Bij het puur afgaan op een CTO is het de vraag wat de validiteit hiervan is: meet je dan voldoende wat je wilt meten, namelijk kwalitatief hoogstaande zorg? De meeste mensen kunnen immers helemaal niet vergelijken, omdat ze nooit eerder bij een logopedist zijn geweest. Bovendien is er geen follow-up, en weet je niet of mensen na een half jaar nog steeds tevreden zijn over het resultaat.
De enquête door de te kiezen instanties is een stuk langer, het invullen kost 10 minuten. Hoogst waarschijnlijk zullen veel cliënten er dan ook niet voor kiezen deze in te vullen. Zodra er net als bij fysiotherapeuten ook een minimaal aantal respondenten van 100 per jaar moeten worden bereikt, wordt het nog lastiger voor kleine praktijken om aan deze eis te voldoen.
Visie op kwaliteit
Om nog even terug te komen om mijn eerdere opmerking: ik begrijp volledig dat uw verzekering en andere verzekeraars zicht willen hebben op kwaliteit. Dat dit mede door objectieve gegevens gebeurt is ook goed voorstelbaar. Maar het systeem zoals het nu is, leidt ertoe dat een grote standaardpraktijk met lage gemiddelden een hoger tarief krijgt en een kwaliteitskeurmerk krijgt. Terwijl een kleine hooggespecialiseerde praktijk als de mijne, met een eigen protocol en zeer doordachte zorg, geen kwaliteitskeurmerk krijgt en minder ‘hoog’ staat aangeschreven bij uw verzekering en andere verzekeraars. Zeker gezien ons gesprek en de waardering die ik van jullie kreeg, vind ik dat eigenlijk onvoorstelbaar.
Tot slot
In het bedrijfsleven is men er inmiddels achter dat het streven naar SMART doelen niet per se leidt tot een betere kwaliteit. Ik heb begrepen dat men hier inmiddels spreekt van een ‘walking skeleton’. Het ‘geraamte’ staat bij aanvang, een gaandeweg het proces komt de verfijning. Hiervoor is overleg nodig tussen opdrachtgevers en opdrachtnemers, en een grote mate van vertrouwen in elkaars intenties en kwaliteit. Wat zou het een geweldig motiverende ervaring zijn als een verzekeraar als uw verzekering hier vertrouwen in zou hebben, en hierover het gesprek zou willen aangaan. Ik zou vooraan staan om mee te praten en te denken, en hier tijd in willen steken, net zoals in het schrijven van dit ‘paper’. En de neiging om me af te wenden van het hele kwaliteitsgebeuren zoals het nu plaatsvindt, zou compleet verdwenen zijn.
Ik heb niet de illusie dat ik grote veranderingen teweeg kan brengen op dit terrein, al was het maar omdat ik een ‘inhoudsfreak’ ben en geen manager. Maar goed, alle veranderingen beginnen met een eerste stap. Ik hoop dat jullie daarom mijn verhaal met interesse hebben gelezen, op de manier waarop het is bedoeld: niet aanvallend, wel zeer kritisch.
Met vriendelijke groet,
Trea van der Cingel, logopedist/dyslexiespecialist MSEN
T. van der Cingel
4 september 2016 / 11:13In de laatste reactie beschrijft Trea van der Clingel heel duidelijk in haar eigen ‘motivational paper’ de brei aan eisen die er voorbij komen. Ook lees ik hierin de gedrevenheid van een gemotiveerde behandelaar en de kritiek op het omgaan met het kwaliteitsbeleid. Verder noem je de obstakels van de audit voor kleine praktijken en de kosten. De kosten vanaf ca 1600,00 euro voor kleine praktijken zijn gelijk bij beide audit bureaus. En voor meerdere dossiers en dependances nog vele malen hoger. De onkosten voor alle uren die ervoor vrijgemaakt moeten worden zijn niet meegerekend. Ook voor een middelgrote praktijk wegen het vele werk en de onkosten erg zwaar. En wanneer je dependance dan net een ochtend te weinig open is gaat de minimale verhoging van je tarief niet eens door. En dit proces met onkosten en eisen blijft doorgaan. Mocht ik de bedragen niet goed doorgegeven hebben dan lees ik graag een reactie van de auditbureaus. Trea, ik hoop dat je je bevlogenheid voor je werk vasthoudt en niet alleen van je patiënten de waardering krijgt maar ook van de verzekeraars.
Dienie Koolen
4 september 2016 / 12:37Complimenten voor je duidelijke mail Trea! Je verwoordt het precies zoals het is!
Onze praktijk heeft de vrijwillige audit vorig jaar gehaald en hoewel ik zeker zie dat het proces ons wat heeft opgeleverd in doelmatigheid en administratieve handelingen, worden de aanvullende eisen en de kosten met bijvoorbeeld een CTO steeds gekker!
Barbara Vriens
5 september 2016 / 09:44Jullie reacties beschrijven precies wat er in feite aan het gebeuren is: de administratie moet steeds minutieuzer rond dezelfde ( foutieve ) aanname, namelijk dat je steeds beter wordt van steeds meer vastleggen. Zie ik jullie op de 14e september, de avond van de Vrije Vestiging in Utrecht?
Jettie Buma
6 september 2016 / 18:49Via social media krijg ik meerdere reacties op mijn blog. Van zorgverzekeraars die willen praten maar ook van van collega’s die erg geschrokken zijn van de eisen en tarieven voor 2017. Het aanbod is zo laag dat mensen niet weten wat ze moeten doen om hun praktijk kwalitatief overeind te houden. En het ging allemaal zogenaamd om kwaliteit toen de audit om de hoek kwam kijken. Nou, het lijkt meer een reden om de bodemprijs in het leven te roepen. Dit kan niet de bedoeling zijn en mogen die zorgverzekeraars zich aantrekken. Misschien kan de beroepsgroep hiermee naar de geschillencommissie want de eisen zijn niet in verhouding en het contracteerproces is verre van transparant. Een mailtje wil ik hier met u delen: Hoi Dienie, Je kent mij als persoon niet maar las je artikel in arts en auto over de logopedie. Ik ben getrouwd met Julia, die al vanaf 1989 een logopediepraktijk runt met 2 werkneemsters. De boekhouding en bankieren is voor mijn rekening. Vol ongeloof en verbazing volg ik de ontwikkelingen in deze beroepsgroep. Over 5 jaar of eerder is deze hardwerkende groep de nek omgedraaid !!!!! De tarieven zijn om te huilen en alles wordt duurder… Dit houdt niemand vol!!!! Wij zijn voornemens om de AOV eruit te gooien ( 400! Pm ander softwaresysteem en ga zo maar door. Waarom grijpt de politiek niet in???? Bedroevend…. Gr Rob Knol
Dienie Koolen
9 september 2016 / 20:50Het zou een goede zaak zijn als uw beroepsvereniging eens onderzoek zou doen hoe andere landen in de EU dit regelen en wat de tarieven in verschillende landen zijn. Nederland is toch vergelijkbaar met Scandinavische landen, Duitsland, Engeland en Frankrijk. De resultaten van een dergelijk onderzoek brengt redelijk aan het licht of de Nederlandse tarieven gerechtvaardigd zijn.
Markus Haneveld
10 september 2016 / 19:02Wat de NVLF wel heeft gedaan is het kostprijsonderzoek logopedie meerdere malen onder de aandacht brengen van verzekeraars en ministerie. Dit onderzoek, uitgevoerd door de NZa https://www.nza.nl/publicaties/1048188/Sira_Eindrapportage_Kostprijsonderzoek_logopedie laat duidelijke cijfers zien over praktijkkosten, omzet en werklast van logopedisten. De NZa gaf aan dat er een herijking van het tarief moest plaatsvinden want dat het tarief bewezen te laag was . Deze herijking zou in 3 stappen moeten gebeuren maar de grote verzekeraars zijn hierin erg in gebreke gebleven. Ze hebben dit gedegen onderzoek niet op waarde geschat en wilden de cijfers niet overnemen. Het schijnt dat cijfers en transparantie alleen wordt gebruikt wanneer het hen uitkomt. De NZa heeft haar rol als autoriteit toen niet opgepakt en de herijking is veelal niet overgenomen. Daardoor is het vertrouwen in zowel de NZa als in de zorgverzekeraars gedaald. Nu zou er een gelijker speelveld moeten zijn met een eerlijk tarief en een geschillencommissie die dit mee in de gaten houdt. Zou het niet beter zijn wanneer daar straks geen kosten naar toe gaan om een meningsverschil te beslechten maar nu in open onderhandelingssfeer naar elkaar wordt geluisterd en op tijd bijgesteld?
Dienie Koolen
11 september 2016 / 09:58Misschien een open deur, maar…… Als de logopedist weet wat ze waard is en dat is meer dan de ZV biedt? En zowel de politiek als de ZV, de beroepsgroep, de toezichthouders negeeren structureel alle argumenten. Serieus de optie geen contracten tekenen eens overwegen. Of, als dat nog een brug te ver is, alleen het contract met de ‘hoofdverzekeraar’ tekenen.
Annemarie Zirkzee
11 september 2016 / 13:59Ja Annemarie, wanneer blijkt dat de zorgverzekeraars die een zeer laag tarief aanbieden niet in gesprek willen gaan en niet serieus willen kijken naar het tegenaanbod , zal de optie van niet tekenen zeker aan de orde zijn. De beroepsvereniging komt haar leden hierin tegemoet met een calculatiemodel maar mag uiteraard geen tarief voorschrijven. Wanneer de zorgverzekeraars naar het SIRA onderzoek zouden hebben gekeken zouden ze ook kunnen zien wat de kostenfactoren en tijdsbestedingen zijn. Wat daaruit kwam staat totaal niet in verhouding met wat momenteel aangeboden wordt. Het zal erom spannen of de onderhandelingen op tijd klaar zullen zijn. De intentie van de meeste collega’s zal echter zijn om er samen uit te komen en te streven naar een overeenkomst. Zo zal dit ook gecorrespondeerd worden in de wachtkamer maar wanneer het niet gelukt is zal de reden daarbij door mij in ieder geval genoemd worden, namelijk dat de investering van de zorgverzekeraar onvoldoende was om kwaliteit te leveren. De patiënt is hier de dupe van. En zoals ik al eerder aangaf zou ik dat ook graag geplaatst willen hebben op de website van de zorgverzekeraar. Wanneer ik daar dan niet vermeld sta op de lijst heeft dat nl niets met kwaliteit van de logopedist te maken maar misschien wel met die van hun zorgverzekeraar.
Dienie Koolen
15 september 2016 / 21:29Ik ben het helemaal met je eens Dienie! Intussen heb ik de enquête van VVAA en consumentenbond ingevuld en daarbij het volgende relaas toegevoegd, aangezien uit sommige vragen bleek dat ook zij niet weten hoe ernstig de situatie voor ons als logopedisten werkelijk is.
Het contracteerproces met voorwaarden verschilt per verzekeraar, is tijdsintensief en verre van transparant. Onderhandelen is een farce, want de machtsongelijkheid is enorm en wanneer ik de contracten niet teken krijgen mijn patiënten een onduidelijke en onvolledige vergoeding en heb ik nog meer onzekerheid en administratieve ballast. ZV hebben de mond vol van kwaliteit, maar in werkelijkheid gaan ze voor uitholling van onze vergoeding door het zo laag mogelijk houden van het basistarief. Ik krijg een minimale extra vergoeding voor het behalen van een dure en zeer tijdsintensieve vrijwillige kwaliteitstoets en nette behandelgemiddelden en zo komt er iedere keer wat nieuws bij. Alsof dit iets zegt van mijn inhoudelijke kwaliteit! Dit krijg ik ter aanmoediging bovenop tarieven die zo’n 25% beneden het jaarlijks geïndexeerde NZA tarief liggen (hetgeen tot overmaat van ramp voor komend jaar wordt losgelaten). Daarbij komt nog dat voor mij als gespecialiseerde logopedist de administratieve ballast extra hoog is en de verhouding tussen wat ik kan declareren en hetgeen ik “maar in mijn vrije tijd moet doen”, compleet scheef is (zeg intussen maar 50/50). Daar moet je eens mee aankomen als je vakmensen uit andere sectoren voor een klus wilt inhuren. Uit de ons voorgeschotelde contracten blijkt ook dat zorgverzekeraars nauwelijks snappen wat een logopedist nu eigenlijk doet, en al helemaal niet als deze gespecialiseerd is. Ook hebben ze geen idee van hoe veel tijd gedegen onderzoek met uitwerking, verslaglegging, rapportage, overleg en instructie van de omgeving kost om een goed en blijvend behandelresultaat te borgen. Collega’s met wie ik in de avonduren aan verdere kwaliteitsbevordering doe en die zelf een praktijk runnen, voelen zich in toenemende mate uitgeknepen en staan hier al even machteloos tegenover. Sommigen stoppen hierdoor voortijdig of gaan in loondienst werken waarbij de steun van onze beroepsvereniging helaas als minimaal wordt ervaren, want ook deze bekijkt de ontstane situatie vanachter het grote bureau en lijkt graag iedereen te vriend te houden. Daarbij kan ook deze totaal niet op tegen de grote machtsblokken welke zorgverzekeraars zijn kunnen worden en welke enkel nog meer macht krijgen mét steun van de politiek. Denk maar aan de wet die vorige week in alle tumult rondom donorregistratie stilletjes door de 2e kamer is aangenomen en die ZV onder het mom van fraudebestrijding nog meer recht op inzage van patiëntinhoudelijke gegevens geeft, maar de privacy van onze patiënten ernstig schaadt.
Je moet wel een enorme vakidioot zijn om dit nog lang vol te houden, of juist een strateeg die enkel pragmatisch praktijk voert. Het is ongelooflijk dat het deze kant is opgegaan en ons mooie vak hierdoor bijkans onuitvoerbaar is geworden. Een gegeven waar de patiënten de dupe van (zullen) zijn en wat verstrekkende gevolgen heeft. Ik denk dan vooral aan al die kinderen die hier de afgelopen jaren door tijdig en gedegen logopedisch onderzoek en behandeling in staat zijn gesteld om weer aansluiting op school te vinden en zo het beroep konden gaan uitvoeren wat ze wilden en bij ze past en waarmee ze nu gelukkig zijn en een waardevolle bijdrage aan onze maatschappij leveren. Als dit door de overheid zou worden meegenomen in de kosten-baten analyse dan ziet de toekomst er voor ons als logopedisten vast heel anders uit !!!
Rianne Eilers
18 september 2016 / 16:06Dank voor reageren. Dat zorgverzekeraars soms helemaal niet weten wat logopedie inhoudt merk ik ook aan den lijve wanneer ik met hen in gesprek ben. Zelden tot nooit tref ik iemand met een logopedische achtergrond. Vaak word ik aangesproken als “beste fysiotherapeut” en ’n standaard mail over zogenaamd marktconforme vergoeding komt me tegemoet. Waar ik ook van schrok was de reactie van ZN toen ik aangaf dat in het contractaanbod van enkele van haar leden helemaal het tarief niet zichtbaar is. Een senior beleidsadviseur a.i. stelde dat ZN als brancheorganisatie niet kan treden in de contracteringspraktijk van haar leden. En dat een verzekeraar niet de taak heeft om tarieven van andere verzekeraars te tonen omdat dat concurrentiële gegevens zijn. Nou, ik vroeg alleen om tarieven van de zorgverzekeraar zelf die mij een contract aanbood en niet van anderen! Er werd me succes gewenst en een voorspoedig contracteerproces. Als ik zie hoe onze branche-/beroepsorganisatie die onze belangen moet behartigen diep treedt in onze praktijken en alle eisen nog eens opschroeft begrijp ik niet dat ZN geen eisen stelt aan de contracteerkwaliteit van al haar leden en geen eenduidig beleid hierin heeft. Ik heb al eens aangekaart graag bij hun vergadering te zijn en heb ze uitgenodigd te reageren. Hopelijk komt dat nog. Tot die tijd zal ik het met hun succeswensen moeten doen. Logopedie houdt zich bezig met problemen op het gebied van stem, spraak, taal, gehoor en slikken bij kinderen en volwassen. Problemen met communiceren en slikken hebben ontzettend grote impact op de patiënt en zijn omgeving. Behandeling daarvan vergt veel voorbereiding en afstemming en nee dat hoeft niet in de vrije tijd van de logopedist !
Dienie Koolen
18 september 2016 / 20:21