Geldzorgen

In discussies over (de grenzen aan) de zorg horen we nogal eens stellen dat patiënten geen rupsjes nooitgenoeg zijn die eindeloos gebruik willen maken van zorg zonder zich te bekommeren over wat dat allemaal kost. De uitkomsten van een opinieonderzoek die afgelopen zaterdag werden gepresenteerd tijdens het nationale debat Politieke keuzes in de zorg’ doen echter helaas toch wel wat anders vermoeden. Maar liefst driekwart van de Nederlanders vindt dat geld geen beperking mag zijn bij de behandeling van ziekten. En slechts8 procent vindt dat het zorgbudget begrensd mag worden. Bijna 70 procent vindt het verantwoord om duizend mensen te onderzoeken om één zieke te vinden.

Het ligt voor de hand dat politieke partijen in de aanloop naar de komende Tweede Kamerverkiezingen er alles aan zullen doen om hun potentiële kiezers tegemoet te komen. Ze beloven de bureaucratie in de zorg af te schaffen middels een door het nieuwe kabinet op te stellen ‘reddingsplan’. Ze verplichten farmaceutische bedrijven tot een maximum winstmarge van 10 procent. Ze beloven de patiënt dat die alle zorg kan krijgen die hij nodig heeft. En nog veel meer van dat fraais.

[Tweet “Het kan geen kwaad als mensen zich gaan realiseren dat zorg ook over geld gaat”]

Dat die beloften niets waard zijn, zullen we snel merken als na de verkiezingen de coalitiebesprekingen zijn afgerond en het nieuwe kabinet is geïnstalleerd. Dan mag iedereen even ‘Schande’ roepen over die politici die er toch steeds weer in slagen om ons te bedonderen, en vervolgens begint het hele discussiecircus over hoe het nu verder moet met onze zorg weer gewoon van voren af aan.

Misschien wordt het tijd voor een nieuwe politieke partij met de niet mis te verstane naam Gewoon Eerlijk. Maar het kan ook geen kwaad als mensen zich eens gaan realiseren dat zorg niet alleen over mensenlevens gaat, maar ook over geld. Hun eigen geld vooral.