Jeanne Schlösser (1957 – 2023)

Op 4 januari 2023 overleed Jeanne Schlösser. Haar dochter Laura Elbers en collega Ronald Kleiweg schreven een in memoriam voor deze, bij patiënten en collega’s, zeer geliefde fysiotherapeut.

Jeanne Schlösser werd geboren in 1957, als oudste in een gezin met vier kinderen. In 1976 startte zij met de opleiding Fysiotherapie, eerst in Heerlen, daarna in Utrecht. Na jaren bewust thuis voor haar eigen vier kinderen te hebben gezorgd, heeft zij zich laten herregistreren. Ruim 20 jaar werkte zij daarna als fysiotherapeut in de praktijk in de maatschap Fysiotherapie de Doelen in Gouda.

Jeanne was een gedreven en zeer betrokken collega; ze ging echt voor haar patiënten en zag haar werk als een belangrijk onderdeel van haar leven. Ze was herkenbaar aan haar fiets met bloementassen achterop. Daarop reed ze, in hoog tempo, kriskras door Gouda om haar patiënten thuis te behandelen. De fiets stalde ze altijd aan de voorzijde van het Doelengebouw naast de voordeur, zodat je als je aankwam wist: Jeanne is er. In Huize Winterdijk was ze enkele dagen in de week om mensen te begeleiden in hun herstel en om gymlessen te geven. Daarnaast werkte ze op de Rozendaal met patiënten met vaatklachten aan de benen.

Jeanne woonde bijna om de hoek van de praktijk, op een paar minuten fietsen. Haar kinderen kwamen daardoor in de begintijd nog weleens op de praktijk langs om huiswerk te maken aan de tafel achter de balie of om te sporten op de Rozendaal. Als Jeanne niet zelf meedeed aan de Goudse Singelloop, was zij aanwezig als trouwe supporter van collega’s en haar kinderen.

‘Het patiëntencontact gaf haar energie en afleiding’

Jeanne was bovenal een zeer sympathieke, hartelijke en toegewijde collega. Zij hield van samenwerken en van gezelligheid. Zij had altijd een luisterend oor voor zowel patiënten als collega’s, waardoor ze ook de juiste persoon was voor de functioneringsgesprekken in de praktijk. Ze was ook net klaar met de opleiding tot lifestylecoach, iets wat ze erg leuk vond om te doen en wat ze komend jaar wilde gaan opstarten.

In juni 2022 werd Jeanne via een bevolkingsonderzoek geconfronteerd met de diagnose darmkanker. Ze was zeer optimistisch over de behandeling en achtte de kans groot dat ze zou genezen. Vol goede moed ging zij een traject in van vijf weken bestraling en chemotherapie. Tijdens elke bestraling werd zij vergezeld door een familielid, vriendin of goede buur.

Als ze ’s ochtends het ziekenhuis bezocht voor bestraling, ging ze daarna weer aan het werk. Het patiëntencontact gaf haar energie en afleiding; het hield haar op de been. Zowel bij patiënten als collega’s viel haar optimisme op. Haar meest gehoorde uitspraak was: ‘In januari ben ik er weer hoor, het komt goed!’

Eind november 2022 vond een operatie plaats om de tumor te verwijderen. Dit verliep in eerste instantie voorspoedig, daarna volgde een zware periode van complicaties. Tekenend voor Jeanne in deze periode waren haar doorzettingsvermogen, strijdkracht, blijvende optimisme en de liefde voor haar naasten. Haar patiënten leefden de laatste weken ook erg mee, getuige de talloze kaarten en telefoontjes die zij ontving.

Na waardevolle gesprekken met haar kinderen en zus is Jeanne op 4 januari overleden. Ook al is de gedachte dat zij niet langer lijdt troostend, het gemis is enorm.