Ken je wijk
Soms loop je onverwacht tegen een leuk verhaal aan. Mondhygiënist Lisa Bakker-Ruggieri bood me via Twitter zo’n verhaal door te reageren op mijn blog van vorige week dinsdag over huisarts Pieter Barnhoorn die in de Volkskrant een stevig standpunt had ingenomen over leefstijl en preventie. “Juist van een huisarts mag worden verwacht dat hij het belang van leefstijl en preventie erkent en uitdraagt”, schreef ik.
Bakker-Ruggeri vindt dat feitelijk iedere zorgprofessional hier bewust voor hoort open te staan. Iets dat is beslist met haar eens ben. Zelf geeft ze hier invulling aan op basis van wat ze het ‘ken jouw wijk’-principe noemt. Niet afwachten tot preventie- en voorlichtingsprogramma’s landelijk geregeld worden, maar gewoon als professional je eigen wijk in gaan om je verhaal te vertellen. Op scholen bijvoorbeeld en in wijkcentra. Samen met een tolk verzorgde ze bijvoorbeeld tijdens een koffieochtend in een wijkcentrum voor niet Nederlands sprekende jonge moeders een voorlichtingsbijeenkomst over preventieve mondzorg. Niet om patiënten te werven – de praktijk is vol en neemt geen nieuwe patiënten aan – maar puur om kennis te delen zodat mensen geïnformeerde keuzes kunnen maken. “Het gaat erom jezelf zichtbaar te maken in de wijk”, zegt ze. “Je er een deel van te voelen en ondersteunend te zijn waar mogelijk. Je hoeft het niet groot aan te pakken, maar je hebt wel een vak dat om mensen en gezondheid draait. Het hoort er dus gewoon bij, vind ik.”
Toen ze het aan de orde stelde tijdens een mondhygiënistencongres waren de aanwezigen dit met haar eens. “Het werd toegejuicht”, zegt ze, “maar is nog niet als concept opgepakt.” Ook wel weer begrijpelijk natuurlijk, niet iedereen zal hier naast een drukke baan tijd of energie voor hebben. Maar waarde heeft het wel en gelukkig zijn er meer mensen die het doen.
3 reacties
De perverse prikkels in het Systeemodel Zorgstelsel 2006 blijven FvW ontgaan; een mondhygiëniste valt niet onder de basisverzekering en kan burgers vrij benaderen voor klandizie.
Andere zorgverleners vallen wel onder de basisverzekering en zijn verzekerd van klandizie voor 1 jaar; dat is het nadeel van selectieve contractering door de verzekeraars. 1 jarige contracten zijn geen prikkel voor preventie.
Verzekeraars hebben alleen zorgplicht en geen contracteerplicht.
Ook verzekeraars zijn maar voor 1 jaar verzekerd van de klandizie van de verplicht verzekerde. Daarom bevatten contracten met verzekeraars geen prestatie bekostiging ‘preventie’.
Ook de NZa heeft geen verplichte prestatie preventie opgelegd aan verzekeraars en zorgverleners. De Minister laat dat over aan de ‘markt’ en de eigen verantwoordelijkheid van de verplicht verzekerden. De Overheid zelf heeft immers geen belang bij preventie!
Je gaat geen ‘eigen’ geld steken in een project waar een ander mee vandoor gaat.
In het systeemmodel Zorgstelsel 2006 heeft niemand belang bij preventie, behalve de verplicht verzekerde zelf. Hij zal dit dan ook zelf moeten gaan doen; zelfmanagement! Dat gaat lukken volgens de Minister en haar staatssecretaris en trekken nog een flesje open.
En bedenk ook even de economische gevolgen van daadwerkelijke preventie. Welke gevolgen hebben die voor de Nominale premie? Voor de inkomsten uit het zorgverzekeringsvereveningsfonds? Voor de AOW premie? Voor de AOW uitkeringen? Voor de particuliere pensioenfondsen? Voor de levensverzekeraars? De zorguitgaven gaan door preventie niet omlaag; de hoogste kosten blijven worden gemaakt in de laatste 5 jaar van iemands leven. De kosten voor de Overheid gaan omhoog; de AOW en de pensioenen lopen langer door. De levensverwachting van gezonde burgers loopt dramatisch op in de ogen van diverse Ministers.
Daarom doen verzekeraars zelf niets aan preventie; het staat haaks op hun verdienmodel! En daarom doet de Minister zelf ook geen serieuze inspanning richting preventie. Zij blijft er lippendienst aan bewijzen. Wat zat er ook weer in de Goodie Bag bij Linda? Lippenstift?
Het kost de Overheid teveel geld!
Welkom in Edith in Wonderland land.
anh jansen
22 februari 2016 / 17:27“Je gaat geen eigen geld steken in een project waar een ander mee vandoor gaat”, schrijft u. Maar in de blog schrijf k nu juist dat deze mondhygiënist haar voorlichtingswerkzaamheden in haar eigen buurt niet doet om er patiënten mee te winnen. De praktijk is vol en neemt geen nieuwe patiënten aan. Zij doet het dus omdat ze het waardevol vindt voor anderen. Dat zal beslist niet iedereen doen, maar ik wil toch ook weer niet geloven dat zij de enige is.
Frank van Wijck
22 februari 2016 / 18:29Wel eens van marketing gehoord? Er is altijd verloop in een wijk en daardoor ook in een praktijk van een zorgverlener, die op individuele basis opereert, in diezelfde wijk.
Een volle praktijk blijft niet van zelf vol.
De mondhygiëniste is slim ondernemend bezig. Heeft niets met altruïsme te maken. Zuiver eigen belang. Adam Smith kijkt tevreden toe.
anh jansen
22 februari 2016 / 21:46