‘Mensen blij maken levert klanten op’

In haar kliniek in Gouda voert huisarts Nathalie van Amsterdam kleine chirurgische ingrepen uit, waaronder besnijdenissen, waarvan ze er ruim 10.000 heeft gedaan. Toch is ze naar eigen zeggen geen zakenvrouw. “Ik run mijn toko te veel met emotie.”

Tekst: Martijn Reinink | Beeld: Beeldredaktie/Joost Hoving

Niet voor de pegels, maar voor het geluksgevoel’, was het idee waarmee Nathalie van Amsterdam (46) een eigen kliniek voor kleine chirurgische ingrepen en cosmetische behandelingen begon. “De blijdschap van iemand na een ingreep, daar doe ik het voor. Ik word blij van blije mensen.” Daarom wilde ze niet alleen huisarts zijn. “Van een recept voor een antibioticakuur worden patiënten niet dolgelukkig, van een ooglidcorrectie wel.”

Die ingreep doet ze het vaakst. Verder voert Van Amsterdam wekelijks meerdere circumcisies uit; jongens en mannen uit heel Nederland komen speciaal voor haar naar Gouda. Dat dankt ze aan de naam die ze heeft opgebouwd als besnijdenisarts. Van Amsterdam heeft enkele jaren als zzp’er in besnijdeniscentra in Gouda, Den Haag, Rotterdam en Maastricht gewerkt. Ze leerde er urologen i.o. circumcisies uit te voeren en besneed zelf ruim 10.000 penissen. In 2015 bracht ze een boek uit: 10.000 cabrio’s – smeuïge verhalen van een besnijdenisarts. “Door de jaren heen heb ik zulke mooie, grappige en ontroerende situaties meegemaakt. Die beschrijf ik in dit boek. Tussendoor leg ik uit hoe het eraan toegaat bij een besnijdenis.”

Besnijdenissen zonder medische noodzaak zijn omstreden. Er zijn urologen die weigeren in ‘gezond vlees te snijden’. Van Amsterdam is neutraal in die discussie. “Ik moedig het niet aan, ik raad het niet aan, ik zeg niet dat het gezonder of schoner is. Het is iemands eigen keuze. En als diegene er goed over heeft nagedacht of als ouders het besnijden van hun zoon als een religieuze plicht zien, dan kan ik die ingreep netjes uitvoeren. Zonder complicaties en vrijwel zonder pijn.”

Uit de roulatie

Niet lang na het verschijnen van haar boek werd Van Amsterdam ernstig ziek. Ze moest chemotherapie ondergaan en was vijftien maanden uit de roulatie. Sinds februari van dit jaar is ze terug.

Voordat ze ziek werd, combineerde ze haar kliniek met zestien uur huisartsen- werk per week om haar registratie te behouden. Nu werkt ze nog acht uur als huisarts en doet ze in die hoedanigheid alleen nog kleine chirurgische ingrepen. “Ik was altijd ontzettend zeker van mijn zaak als huisarts. Nu ik ziek ben geweest, is dat veranderd.”

‘Ik was altijd ontzettend zeker van mijn zaak als huisarts. Nu ik ziek ben geweest, is dat veranderd’

Ze is er nog niet uit, maar de kans bestaat dat ze over een tijdje helemaal stopt als huisarts. Ook omdat ze van de vrijheid geniet, die ze heeft als eigen baas. “Ik hoef met niemand te overleggen. Ik heb bijvoorbeeld persoonlijk disposable instrumentarium. Dat vind ik fijn werken. In een ziekenhuis krijg je dat nooit voor elkaar.” Al zijn er ook aspecten van het ondernemerschap die ze minder vindt. “Ik ben niet zo van de getalletjes”, geeft Van Amsterdam toe. “Ik run mijn toko te veel met emotie.” Dat weet ze van zichzelf en ze hoort het van haar assistentes. “Zij moeten lachen als ik weer eens korting geef omdat ik weet dat iemand niet veel te besteden heeft. Ik ben geen zakenvrouw, ik ben niet hard. Dat ik mensen blij wil maken, botst weleens met het feit dat er ook geld verdiend moet worden. Anderzijds: ik moet het vooral hebben van mond-tot-mondreclame, dus als mensen blij de deur uitgaan, levert dat ook weer klanten op.”