Mijn passie – Blade runner
Een (toekomstig) arts moet doorzettingsvermogen hebben en vindingrijkheid kan ook geen kwaad. Die eigenschappen bezit de Maastrichtse eerstejaars geneeskunde Noah Mbuyamba (19).
Tekst: Wout de Bruijne | Beeld: De Beeldredaktie/Marcel van Hoorn
Voetballen was zijn passie, hij blonk erin uit en hij had professionele ambities. Maar een ongeluk tijdens zijn vakantie in Indonesië vorig jaar, maakte een einde aan die droom. “Mijn vrienden en ik hadden scooters gehuurd. Op een gegeven moment verloor ik de macht over het stuur en knalde tegen een boom. Met een inwendige bloeding in mijn been belandde ik in het ziekenhuis. Ik moest een eenvoudige operatie ondergaan, maar dat gebeurde niet. Ik lag daar vijf dagen en de toestand werd alsmaar erger. Uiteindelijk is in Singapore mijn been geamputeerd.”
‘Gewoon lopen was niet genoeg, ik wilde rennen’
Voetballen kon niet meer, maar Noah vond al snel een nieuw doel; hij wil de ‘nieuwe Blade Runner’ worden. “Ik wil meedoen aan de sprint op de Paralympics van 2024 in Parijs.” Drie maanden nadat Noah zijn blade had, ging hij er al mee hardlopen. “Revalideren en weer ‘gewoon’ lopen, was voor mij niet genoeg, ik wilde rennen.”
Dat deed de student al na drie maanden. “Op 24 januari, op hetzelfde tijdstip waarop een half jaar daarvoor mijn beenamputatie begon.”
Noah traint inmiddels vrijwel dagelijks, binnen en buiten de sportschool. Behalve training heeft hij ook geld nodig. “Ja, dit is duurder dan voetbal. Een goede sportblade kost 10.000 euro. Momenteel ren ik op een geleende blade, maar die moet weer terug. Samen met een vriend ben ik een crowdfundingactie gestart.”
Noah is blij met zijn nieuwe passie. Hij zegt geen trauma’s te hebben overgehouden aan het ongeluk. “Natuurlijk was het een nachtmerrie, maar ik had ook dood kunnen zijn. Ik heb ervan geleerd om nu te doen wat je wilt doen in het leven, het kan zo voorbij zijn.”