Straf en beloning

Beboet geen zorgaanbieders die slechte uitkomsten van zorg presenteren, maar juist zorgaanbieders die tekortschieten bij het rapporteren van uitkomsten, stelt de Amerikaanse econoom Michael Porter. Nederland heeft het in zich om koploper te worden in value based healthcare, stelt hij, maar om dat daadwerkelijk te worden moeten wel stappen worden gezet in kwaliteitstransparantie. Nu zijn professionals vaak nog bang dat slechte uitkomsten hun reputatie schaden. Ook zijn ze huiverig om hun werkroutines aan te passen, stelt Porter.

Bij dit laatste, de werkroutines aanpassen, hoort niet alleen dat professionals dingen anders gaan doen als dit tot betere patiëntuitkomsten leidt. Er hoort ook bij dat ze dingen niet meer doen als ze niet in staat zijn hierin dezelfde kwaliteit te bieden die anderen wel bieden. Behandelingen afstoten dus, zodat die worden geconcentreerd in centra die erin excelleren en die er energie in steken om hun kwaliteit voortdurend te verbeteren. In de oncologie is die discussie over concentratie van zorgaanbod volop aan de gang. En de discussie over het inzichtelijk maken van de kwaliteit van de oncologische zorg die daar achter ligt, is het onderwerp van het DICA-congres gisteren en vandaag in Amsterdam.

Gisteren kwam tijdens dit congres Marcel Levi (chief executive University College London Hospitals) aan het woord. Of hij de recente boodschap van Porter had gelezen zei hij niet. Maar hij zei wel iets dat zich laat interpreteren als een vertaling ervan naar de Nederlandse situatie. Hij stelde namelijk dat in de chirurgische zorg duidelijk stappen worden gezet in concentratie van zorg, maar dat de niet-chirurgische ziekenhuiszorg hierbij erg achterblijft.

Delen