Suzuki Vitara
Ooit was de Suzuki Vitara een compacte, echte terreinauto. Met zijn nieuwe vorm – een stoere, compacte SUV – mengt Suzuki zich in een hevige concurrentiestrijd.
Tekst: Bart van den Acker
De naam ‘Vitara’ is vertrouwd, maar de huidige is een heel andere auto dan eerdere types met die naam. Het nieuwe model neemt het op tegen bestsellers als de Renault Captur, Peugeot 2008 en Opel Mokka. Door zijn hoge bouw en stoere uiterlijk vormt de Vitara een interessante aanvulling op dit rijtje. Een eerlijke vergelijking leert dat de Suzuki bovendien in de gangbare uitvoeringen relatief scherp is geprijsd. Het altijd zeer hoge kwaliteitsniveau van Suzuki laat zich lastig in geld uitdrukken, maar geeft de Vitara wel een zekere meerwaarde.
Prijs vanaf € 19.999,- Bijtelling 20-25%
Van binnen is het nieuwe model redelijk ruim; hetzelfde geldt voor de bagageruimte. Qua grootte is hij echter vergelijkbaar met eerdergenoemde concurrenten.
De afwerking is Japans-degelijk. De bediening voor de normale rij-functies stelt me nergens voor verrassingen en komt overeen met het gros van alle Japanse modellen. Het zou me niets verbazen als de centrale display later is toegevoegd aan het dashboard; zo ziet het er althans uit. De logica van de navigatiebediening ontgaat me af en toe, wat ook geldt voor de Bluetooth-bediening. Met uitzondering van de allergoedkoopste uitvoering biedt de Vitara cruise control met radarfunctie (boven 40 km/u). De gewenste relatieve afstand kan ik als bestuurder in drie standen zetten, maar in het Nederlandse verkeer blijkt ook de kleinste afstand vaak te groot, er schieten steeds auto’s in het gat dat de Suzuki laat vallen. Meestal wordt een cruise control onderbroken wanneer er wordt geschakeld; bij de Vitara is dat niet het geval, wat erg handig blijkt in druk verkeer omdat hij de ingestelde snelheid en relatieve afstand blijft vasthouden.
De afwerking is Japans-degelijk
De besturing is vrij doods en rond de rechtuit-stand voelt deze ‘plakkerig’ aan, niet echt fijn. Op kruissnelheid moet je het radiovolume redelijk hoog zetten, want de Vitara is aardig lawaaiig. Hij trilt ook geregeld; allemaal zaken die ten koste gaan van het rijcomfort. Ik reed de versie met de 1,6 liter (88 kW/120 pk) benzinemotor. Het enige alternatief is een 1,6 diesel. Beide motoren zijn bekend uit het model SX4. De benzineversie klinkt soms wat rauw, maar is ruimschoots krachtig genoeg voor de Vitara. Daarbij had de testauto ook vierwielaandrijving (‘AllGrip’), wat in Nederland maar zelden zinvol is. Die aandrijving schakelt zichzelf in wanneer dat nodig is, dus op normale, gebaande wegen heeft die geen invloed. Op één belangrijk punt werd ik aangenaam verrast door de Vitara: ik reed er ruim 1 op 15 mee. En dat was zuiniger dan ik had verwacht.
Conclusie: met de Vitara haakt Suzuki in op het algemene succes van de middenklasse SUV. De Vitara is stoer, vlot, stevig gebouwd, zuinig en goed geprijsd. Kortom, genoeg goede eigenschappen om veel kopers aan zich te binden.