Tandarts Tuncay Kalelioğlu: ‘Het gaat mij om het hier en nu’

Acht jaar geleden kwam tandarts Tuncay Kalelioğlu (44), in een zoektocht naar vrijheid, vanuit Turkije naar ons land. “Ik was het onvrije klimaat zat. Het werd Nederland, omdat men hier ruimdenkend is.”

Ik spreek Tuncay Kalelioglu op een voorjaarsochtend in een strandtent in Kijkduin, niet ver van zijn woonplaats Den Haag. “Utrecht is ook een mooie stad, maar om te wonen bevalt Den Haag net iets beter.” Vanuit de strandtent kijken we uit over de zee, voor Tuncay een vertrouwd beeld. De zee was immers ook dichtbij in Izmir, de Turkse haven- en universiteitsstad waar hij tandheelkunde studeerde. Hij woont nu acht jaar in Nederland, spreekt de taal inmiddels goed en is genaturaliseerd tot Nederlander.

Vrij denken

Hij heeft in ons land volledig zijn draai gevonden, vooral dankzij de ‘vrijheid’ die hij hier aantreft. Voor Kalelioglu is vrijheid het hoogste goed; hij is van mening dat veel Nederlanders onvoldoende beseffen hoe belangrijk leven in vrijheid is. Hij realiseerde het zich in Turkije, waar iedere vorm van vrij denken met argwaan tegemoet wordt getreden. Kalelioglu praat niet graag over het huidige bewind in zijn geboorteland. Liever noemt hij de naam van Kemal Atatürk, de eerste president van de republiek Turkije, die aan het begin van de vorige eeuw van het land een moderne natie maakte. ‘Een kind van Atatürk’ noemt hij zich.

Kalelioglu vertelt dat zijn moeder lerares op een basisschool was en zijn vader bankmanager. “Voor het werk van mijn ouders verhuisden we vaak. We hebben in meer dan tien verschillende steden in Turkije gewoond. Ik was bijna achttien toen ik in Izmir met studeren begon. De studie duurt in Turkije zes jaar. Je krijgt eerst een jaar Engels en vervolgens vijf jaar de tandheelkundige opleiding.” Zijn keuze voor tandheelkunde werd ingegeven door een al langer bestaande interesse voor het vak. “En het is fijn mensen blij te maken door bij te dragen aan een mooi en gezond gebit.”

‘Nederlanders beseffen onvoldoende het belang van vrijheid’

De eerste twaalf jaar van zijn carrière werkte Kalelioglu bij meerdere tandarts­praktijken in Izmir en Istanbul. Daarna in de miljoenenstad Bursa, in het westen van Turkije. Dat hij uiteindelijk naar Nederland kwam, had vooral te maken met de eerdergenoemde vrijheid. “Ik was het onvrije klimaat zat. En het werd Nederland omdat men hier ruimdenkend is. Hier worden mensen uit verschillende culturen geaccepteerd. Bovendien is er een hoge levensstandaard en economische stabiliteit.”

Preventie

In Nederland werkte hij eerst een poosje in andere tandartspraktijken totdat hij het Tandarts Utrecht Centrum oprichtte. “Ik werk er met Turkse en Nederlandse collega’s met wie ik al eerder samenwerkte.” Waarin verschilt het vak van tandarts in Neder­land en Turkije? “Nederlanders gaan vaker naar de tandarts. En omdat er hier veel aandacht voor preventie is, is de mondgezondheid beter. Maar we moeten de kwaliteit van die zorg wel blijven bewaken, want er is een groot tekort aan tandartsen.”

Naast zijn werk maakt Kalelioglu graag muziek onder de artiestennaam Kalelio. “Ik heb thuis een eigen muziekstudio en maak veel nummers over gelukkig zijn en over hoe je je eigen leven kunt inrichten. Ik hou van filosofie en duik met mijn lyrics in mijn innerlijke wereld.” Hij laat via YouTube zijn nieuwste werk zien: een nummer getiteld Geri Kalanlarla. De tekst gaat in enigszins poëtische bewoordingen over vrijheid. In beeld is een van zijn vrienden te zien als dragqueen. “Dat was destijds het idee van mijn videoclipregisseur. Zo kon die vriend zich aan een breder publiek tonen. Ik ben trots op het resultaat.”

Singles

Zijn nieuwe singles brengt Kalelioglu onder meer uit op Spotify en YouTube. “Mijn stijl zit ergens tussen pop, rock en funk. Ik houd van rustige nummers met aandacht voor de tekst. Die muziek maakte ik in Turkije en het ging toen ook al over vrijheid en kunnen zijn wie je bent.” Ook in de behandelkamer klinkt zijn muziek. “Ik zet het op voor patiënten zodat ze kunnen ontspannen. Rust en ontspanning zijn immers erg belangrijk tijdens de behandelingen.”

Kalelioglu praat liever over het heden en zijn toekomst in Nederland, dan over zijn verleden in Turkije. “Het gaat mij om het hier en nu. Ik heb hier veel goede contacten. Mijn ex-vrouw woont ook in Nederland en we gaan prima met elkaar om. Daarnaast heb ik een broer in Zwolle die ik ook regelmatig zie. Ik vind het erg belangrijk positief en tevreden te zijn. Als je dat uitstraalt als mens, draag je dat ook over aan anderen.”

Hoop

Is er niets dat hij mist uit Turkije? Hij denkt even na. “Het eten soms. En de bergen. Maar dat ik die mis, betekent niet dat ik weer terug zou willen. Ik vind het fijn in Nederland en blijf hier.” Hij voegt eraan toe dat ‘hoop’ een belang­rijk gegeven is in het leven. “Als kinderen van Atatürk hebben we nooit onze hoop verloren en ik vertrouw er dus op dat alles uiteindelijk ook in Turkije heel mooi zal worden.” Alsof het zo is afgesproken, worden zijn woorden kracht bijgezet door de Kijkduinse zon die aarzelend achter de wolken vandaan kruipt. Tuncay kijkt lachend door het glas naar buiten. “Het wordt weer een mooie dag”, zegt hij als een echte Nederlander.