Uit de oude doos XXX

De televisie is minder ‘soeverein’ dan pakweg eind vorige eeuw. Tegenwoordig zijn we vaker met iPad, laptop en smartphone in de weer. Die apparaten zijn, in tegenstelling tot de meeste televisietoestellen, niet plaatsgebonden.

In 1956 was de plek waar de televisie stond zelfs van invloed op de gezondheid. Hoewel het apparaat in Nederland nog redelijk zeldzaam was, was het in de VS al bezig aan een stevige opmars. Met alle risico’s van dien. Arts en Auto maakt melding van Amerikaanse artsen die patiënten behandelen voor ‘televisie-ogen, televisie-nekken en televisie-tanden’. Het nuchtere verenigingsblad doet de ‘televisie-ziektes’ af als ‘modekwalen uit het klassieke land van uitersten’, maar komt veiligheidshalve toch maar met wijze raad.

[Tweet “‘televisie-ogen, televisie-nekken en televisie-tanden’”]Zo is de juiste kijkafstand ‘gelijk aan achtmaal de beeldhoogte van het televisietoestel’. De huiskamer verduisteren, zoals ‘sommige televisiekijkers doen’, wordt afgeraden. Het is onnodig vermoeiend voor de ogen, ‘televisie is geen bioscoop’. Het gebruik van ‘matige verlichting’ valt te prefereren, maar ‘binnen een hoek van 120 graden dienen voor elk der toeschouwers de lampen te worden uitgeschakeld’.

Mogelijk hebben de adviezen van Arts en Auto via de wachtkamer ook de nodige patiënten bereikt, want televisie-ogen en televisie-nekken zijn hier geen volksziektes geworden. Of dat ook voor de televisie-tanden geldt, is onbekend. Onze juist afgestelde en goed verlichte computers tonen geen hits wanneer we op televisie-tanden googelen.