Uit de oude doos

“Het is niet zonder schroom dat wij het volgende onder uw aandacht willen brengen.” Zo begint het bestuur zijn voorwoord in Arts en Auto nummer 1 van januari 1973, veertig jaar geleden. De schroom wordt veroorzaakt door het feit dat Arts en Auto voortaan in ‘verfoeilijk’ plastic wordt verzonden.

“Arts en Auto heeft 38 jaar lang een zelfstandig bestaan geleid. De V.V.A.A. gaf het blad zelf uit en bracht het punctueel iedere veertien dagen bij de leden thuis. De laatste jaren gingen de kosten van drukwerk echter met enorme sprongen omhoog. Op deze wijze verder gaan, zou betekenen dat de totale ledencontributie aan Arts en Auto moet worden besteed, hetgeen een onmogelijkheid is”, zo stelt het bestuur. “Wij hebben gemeend contact te moeten opnemen met een uitgever die de uitgave van ons Officieel Orgaan voor een groot aantal jaren garandeert.”

Een van de eisen die de uitgeverij stelt, is dat het blad in plastic (krimpfolie) wordt verzonden. Aan de wens om papierwikkels te blijven gebruiken, kan onmogelijk worden voldaan. Te arbeidsintensief, te duur, te kwetsbaar, niet vochtbestendig.

Arts en Auto heeft het overleefd en wordt vandaag de dag nog steeds in plastic verstuurd. Maar de verpakking is nu wel biologisch afbreekbaar.