‘Zie elkaar niet als concurrent’
Sinds begin dit jaar is Anoeska Mosterdijk directeur van brancheorganisatie InEen. Ze roept op tot meer samenwerking en afstemming in de eerste lijn. “Soms moet je een stukje van je eigen identiteit opgeven ten faveure van het grote geheel.”
Tekst: Martijn Reinink | Beeld: Nout Steenkamp
Wil ik dit mijn hele leven doen?’, vroeg Anoeska Mosterdijk (46) zich een kleine twee decennia geleden af. Ze werkte op dat moment als openbaar apotheker in Enschede, nadat ze haar farmacieopleiding in Groningen had gevolgd. “Het patiëntcontact vond ik nog steeds leuk. Dat was de reden waarom ik voor dit beroep had gekozen. Aanvankelijk wilde ik ziekenhuisapotheker worden, maar tijdens stages sprak de openbare apotheek me meer aan. Omdat je daar echt het gesprek met mensen aangaat. Ik had het gevoel dat ik er meer kon betekenen. In een ziekenhuis ben je als apotheker toch minder bij het primaire proces betrokken.” Dat er na drie werkjaren in de apotheek twijfels rezen, kwam door de bijzaken. Die kregen de overhand. “Roosters maken, achter een telefoon aan die het had begeven; voor mijn gevoel deed ik veel te weinig met dat waarvoor ik had gestudeerd. Een apotheker leert zo veel tijdens de studie wat aanvullend is op wat een huisarts weet over geneesmiddelen. Van die kennis wordt nog steeds niet genoeg gebruik gemaakt. Te vaak ziet men de apotheker als de baas van een logistiek bedrijf.”
InEen-directeur Anoeska Mosterdijk mist urgentiegevoel in eerste lijn
Op het moment van de twijfels over haar toekomst stuitte Mosterdijk op een vacature voor een beleidsmedewerker bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Daar zochten ze een apotheker. “Een heel andere tak van sport”, zegt ze. “Ik wist helemaal niet of het bij me zou passen, maar dat wilde ik wel onderzoeken.” Ze solliciteerde, kreeg de baan, pakte haar spullen en verhuisde naar Den Haag. “Ik vond het boeiend om te werken met collega’s met verschillende achtergronden; ik was een van de weinigen die uit de zorg kwam. Om op de hoogte te blijven van wat er in het veld speelde, heb ik wel altijd contact gehouden met farmaciecollega’s.”
Binnen het ministerie maakte Mosterdijk stappen: van beleidsmedewerker werd ze beleidscoördinator om vervolgens afdelingshoofd Geneesmiddelen en Medische Technologie te worden. Ze hield zich onder andere bezig met de financiering van nieuwe geneesmiddelen en de bekostigingsstructuur van de apotheker. “Leuk en interessant, maar als onderwerpen voor een tweede of derde keer langskomen, vind ik het tijd voor iets anders.”
Lees verder (pdf).
3 reacties
Waar is het misgegaan?
Beste LHV, een zekere club InEen genaamd vertegenwoordigt blijkbaar ineens de Huisartsen.
Zij zitten, overduidelijk trots, met verzekeraars om tafel om te beslissen over de toekomst van duizenden Huisartsen.
Ondertussen is er geen enkele wijze on democratisch invloed te hebben op datgene wat deze mevrouw, ex VWS, namens Huisartsen uitonderhandelt.
Een extra bestuurslaag dus.
Wie betaalt ze? Hoe ?
En vooral: wat is het democratisch gehalte van deze club?
W. van der Marel
26 augustus 2016 / 22:58Inderdaad niet al concurrent maar net zo nutteloos als de NPCF… Zie ook de recente MEDz van VPHuisartsen.
G K Mitrasing
27 augustus 2016 / 10:55Urgentiegevoel? Zie elkaar niet als concurrent in de eerste lijn?
Heeft deze mevrouw dit soort non- problematiek nodig om haar eigen baan te kunnen rechtvaardigen?
Wat een nonsens.
De zorg verkeert in een crisis en Ineen gaat intens krabben waar het niet jeukt.
Roel
11 september 2016 / 20:48