Averechts effect nieuw basispakket
Het verwijderen van psychische hulp en fysiotherapie uit het basispakket is een slecht plan, laten de ontstemde beroepsorganisaties voor fysiotherapie KNGF en gedragstherapie VGCt weten. Volgens Eke Zijlstra, de voorman van de fysiotherapeuten, levert het geen kostenbesparingen op, maar zal het op termijn alleen maar leiden tot duurdere zorg.
De invulling van het basispakket ligt onder vuur. De Telegraaf meldde deze week dat de behandeling van depressies en angststoornissen helemaal uit het basispakket zullen gaan. Ook de fysiotherapeutische behandeling van niet chronisch zieke patiënten zal niet meer worden vergoed. In het introductiedossier voor de nieuwe staatssecretaris van VWS, Martin van Rijn, staat dat het College voor Zorgverzekeringen (CVZ) volgende maand een rapport levert waarin staat welke zorg voor aandoeningen met een lage ziektelast uit het pakket verdwijnt. Met ingang van 2015 moet er 1,3 miljard euro worden bezuinigd.
Voorman van de fysiotherapeuten Eke Zijlstra vindt verwijdering van fysiotherapie uit het basispakket een heel slechte zaak: “Het is wetenschappelijk bewezen dat fysiotherapie – gegeven volgens richtlijnen – effectief is. En ook dat het kosten op langere termijn bespaart. Onze taxatie is dat een groep patiënten niet meer komt wanneer ze behandelingen zelf moeten betalen. Dat gaat ons op den duur allemaal geld kosten.”
Ook de beroepsorganisatie voor gedragstherapie en cognitieve therapie VGCt vreest dat de maatschappelijke kosten toenemen wanneer de behandeling voor psychische problemen uit het basispakket worden gehaald. “Als mensen deze behandelingen niet meer krijgen omdat ze het zelf moeten betalen, zal er een veelvoud van economische kosten ontstaan”, aldus Hubert van der Kleij, directeur van de VGCt. “Denk bijvoorbeeld aan uitval van personeel en improductiviteit.”
1 reactie
Dit kabinet laat zien dat de GGZ niet tot de basisvoorzieningen hoort. Werkelijk ongehoord, ook in Europees verband! Enerzijds is dit discriminatie (op een in eerste instantie ‘onzichtbaar’ verschijnsel), anderzijds laat het zien dat de definitie van gezondheid van de WHO wordt genegeerd want daarin is geestelijke gezondheid een onderdeel. Voor mensen die zich niet meer dan een basispakket kunnen veroorloven is de psychische hulp niet verkrijgbaar, dat komt bij een groot deel van de mensen met chronische geestelijke stoornissen voor. Het erge is ook dat aan de oorzaak van de hoge kosten in de (G)GZ niets verandert. Een strakke scheiding in psychiatrie en psychologie waarbij de psychiatrie wordt uitgesloten van deze maatregel kan voor de meest kwetsbare groep de ellende wellicht voorkomen. Dat betekent dat de GGZ niet meer als een blok optreedt, divide et impera.
Het is triest dat op een moment dat het bestuurlijk akkoord van 2011 tussen de verschillende partijen in de GGZ en VWS moet worden uitgewerkt (met als doel o.a. kostenreductie) er al dratische maatregelen worden getroffen. Hetzelfde verhaal als bij de invoering van de DBC’s in de psychiatrie: ruim 6 maanden voor de invoering wordt voor de psychiaters het onderdeel uurtarief al doorgestreept. Het is dan ook niet verbazingwekkend dat er onder de psychiaters geen animo is om aan het uitwerken van het bestuurlijk akkoord deel te nemen.
R.H.S. Dekker
20 november 2012 / 21:46