Aansprakelijkstelling

Juristen en advocaten van VvAA ondersteunen leden bij uiteenlopende problemen

Een patiënt die al jarenlang bij dezelfde tandarts onder behandeling is, gaat in het weekend met ernstige pijnklachten naar een kaakchirurg. De kaakchirurg stelt vast dat er sprake is van een abces ten gevolge van vergevorderde parodontitis. De patiënt stuurt zijn tandarts een aansprakelijkstelling. Hij verwijt hem onder meer dat hij niet tijdig is gewaarschuwd voor tandvleesproblemen. Nu moet hij hoge kosten maken bij een parodontoloog en gaan er mogelijk ook tanden verloren. Voor deze schade stelt hij de tandarts aansprakelijk.

Voor klachten na 1 januari 2017 geldt de regeling van de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg (Wkkgz). Die houdt in dat de tandarts klachten én claims op een zorgvuldige wijze moet afwikkelen volgens een bij patiënten bekende klachtenregeling. Wat betekent dit in het geval van een claim?

Antwoord

juridisch

Nelleke Verburg is schadebehandelaar bij VvAA

Ook onder de Wkkgz mag het oordeel over een claim worden overgelaten aan de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar. Wel van belang is dat patiënt een gesprek wordt aangeboden door de zorgprofessional. Die kan laten zien dat hij de onvrede van de patiënt serieus neemt en hij kan uitleg geven over het beleid. Een gesprek zal in het geval van de tandarts waarschijnlijk niet leiden tot intrekking van de claim, maar kan wel het risico op escalatie beperken en daarmee een klacht bij het tuchtcollege helpen voorkomen.

In het gesprek mag de zorgprofessional open zijn over de feiten, maar hij moet het (juridische) oordeel over de aansprakelijkheid overlaten aan de aansprakelijkheidsverzekeraar. Desnoods kan een klachtenfunctionaris worden gevraagd het gesprek te begeleiden. Wenst de patiënt geen gesprek of wordt in een gesprek duidelijk dat het hem om een schadevergoeding gaat, dan kan de aansprakelijkstelling direct naar de beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar voor een oordeel.

Een klachtenfunctionaris kan het gesprek begeleiden

Een claim in verband met te laat doorverwijzen in geval van parodontitis komt regelmatig voor. Het ontstaan van parodontitis kan over het algemeen de tandarts niet worden verweten, mits hij DPSI-scores heeft gemaakt conform het paroprotocol. Dit moet uit het dossier blijken. Verder wordt van de tandarts verwacht dat hij wijst op het belang van goede mondhygiëne, dat hij poetsinstructies geeft en zo nodig verwijst naar een mondhygiënist.

Claims worden nogal eens toegewezen als een tandarts niet kan aantonen dat hij heeft gehandeld volgens het paroprotocol en patiënt heeft verwezen of gewaarschuwd voor de risico’s van het niet opvolgen van zijn advies. Zo heeft de tandheelkundig adviseur van VvAA in deze casus geoordeeld dat de tandarts eerder maatregelen had moeten nemen en patiënt had moeten doorverwijzen. Hierbij speelde het ontbreken van pocketstatussen een belangrijke rol. In overleg met de tandarts heeft VvAA het standpunt aan de patiënt kenbaar gemaakt en is een schadevergoeding overeengekomen. Hiermee is de zaak afgewikkeld en werd een gang naar de Geschillencommissie van de Wkkgz voorkomen.

 

Delen