Alfa Romeo Stelvio
Nooit eerder bouwde Alfa Romeo een echte SUV. Nu is er de Stelvio, vernoemd naar een van de meest spectaculaire Alpenpassen.
Tekst: Bart van den Acker | Beeld: Alfa Romeo
Wat maakt die Stelvio nou zo puur? Dat is een combinatie van factoren. Om te beginnen het uiterlijk. Net als de populaire Giulia is de Stelvio Italiaans design van het zuivere soort: de proporties kloppen, de vorm volgt de functie en er is vrijwel geen lijn die je overbodig kunt noemen. En dat is precies wat ’m zo fraai maakt; een verademing naast al die ‘drukke’ moderne auto’s.
Prijs vanaf € 55.150,- Bijtelling 22 procent
Er is meer. De Stelvio rijdt als een Alfa en daar gaat altijd een sterke dynamiek vanuit. De 2,0 liter turbo, met in de testauto 206 kW/ 280 pk, reageert gretig op elke kleine beweging van het rechterpedaal. Hij klinkt vrij ingetogen, maar zelfs als ik de ‘Resume’-functie van de cruise control gebruik, accelereert de Stelvio sneller dan ik verwacht. Daar komt het weggedrag nog bij. De testauto is een vierwielaandrijver, hij ligt dus muurvast op de weg en is zo stabiel als een TGV. Evengoed is er die ragfijne, directe en levendige besturing. Zó hoort een sportieve SUV te sturen. De Stelvio neemt geen bochten, hij valt ze áán. Dat geldt zelfs al met de keuze voor ‘Normal’ uit de drie rijmodi. In ‘Dynamic’ vind ik de Stelvio niet fijner worden. Dan is hij nog gretiger. Knap dat het kan, maar in het gebruik dat bij een SUV past, wil ik dat niet. De derde mogelijkheid ‘All weather’ heb ik niet geprobeerd. Een apart complimentje is er voor de achttraps automatische transmissie. Die is standaard op elke Stelvio en doet zijn werk subliem. Schakelen gaat nauwelijks merkbaar en dat is fijn, want met acht ‘trappen’ wordt er veel geschakeld.
Het interieur is royaal van proporties en dat verwacht ik ook. De bagageruimte meet minimaal 525 liter, wat normaal is voor zo’n auto. Vanuit de bagageruimte zijn de rugleuningdelen te ontgrendelen, maar deze klappen niet vanzelf voorover.
Hij neemt geen bochten, hij valt ze áán
De stoelen voorin zijn prima, maar niet uitzonderlijk. Het dashboard is mooier van afwerking dan in de Giulia en past in deze klasse. De centrale display is kleiner dan in veel moderne auto’s, maar is mooier geïntegreerd dan zo’n ‘tablet’ en komt in duidelijkheid niks tekort. Na een telefoongesprek gaat het systeem niet automatisch terug naar de navigatie en ook dat systeem zelf werkt wat omslachtig. Ik mis adaptieve cruise control, dat verwacht ik tegenwoordig in zo’n auto.
Gemiddeld reed ik 1 op 10,6, waarschijnlijk is 1 op 11 haalbaar en dat is lang niet slecht voor een vierwielaangedreven SUV van ruim 1.600 kilogram.
Conclusie: de Alfa Romeo Stelvio is een erg lekker rijdende SUV die in praktische eigenschappen niet onderdoet voor de sterke concurrentie. Daarmee is de Stelvio bij uitstek een alternatief voor wie zich wil onderscheiden en niet kiest voor
de voor de hand liggende merken.