Anios bij de huisarts

Het idee is niet nieuw. Er zijn al de nodige praktijken waar basisartsen werkzaam zijn, om de druk op huisartsen te verlichten en gaten in roosters op te vullen. Maar van deze (nood)oplossing wordt nog niet op grote schaal gebruikgemaakt. En daar hopen basisartsen Nèwel Salet (31) en Leanne Verdonck (28) verandering in te brengen. Hij is bezig met een promotieonderzoek, zij is onlangs zelf als anios begonnen in een huisartsenpraktijk.

“In onze ogen kan dit echt een win-win zijn”, zegt Verdonck. “Als het gaat om de inzet van basisartsen in de huisartsenpraktijk, dan ligt de focus nu vaak op het verlichten van de werkdruk van huisartsen. Daar kan een anios inderdaad een rol in spelen, maar wij zien met name als een mooie manier voor hen om het vak te leren kennen. Van veel basisartsen vernemen we dat ze dit graag zouden willen, alleen zijn de mogelijkheden nog beperkt.”

Daarom hebben Verdonck en Salet afgelopen mei De Poortwachters gelanceerd, waarmee zij huisartsenpraktijken en basisartsen willen verbinden. “We hopen basisartsen enthousiast te maken voor het vak, zodat ze uiteindelijk de huisartsenopleiding gaan volgen. Maar ook als ze een andere specialisatierichting kiezen, is de kennis en ervaring die ze opdoen in de huisartsenzorg enorm waardevol voor de rest van hun loopbaan, zowel binnen als buiten het ziekenhuis.”

‘In essentie is de supervisie voor aniossen niet anders dan voor haio’s’

De LHV schrijft in een standpunt dat de inzet van basisartsen ‘geen goedkope manier moet zijn om in de personeelsbehoefte te voorzien’ (Salet: “Daar zijn we het roerend mee eens”) en dat er ‘permanente supervisie voor de basisarts moet zijn’. Dat laatste roept de vraag op of deze oplossing de huisarts echt ontlast óf juist tijd kost. “In het begin zal de huisarts een uur per dag investeren in supervisie”, schat Salet. “Maar afhankelijk van de ervaring van de basisarts, kan dat al snel naar een half uur per dag. In essentie is de supervisie voor aniossen niet anders dan voor haio’s, waarmee huisartsen elke dag een leergesprek voeren. Daarbij is een haio weg voor opleidingsdagen, terwijl de basisarts die dagen niet heeft.”

Een ander veelgehoord argument tegen deze (nood)oplossing is dat het afbreuk zou doen aan continuïteit van huisartsenzorg, omdat aniossen meestal maximaal een jaar blijven. “Momenteel worden vaak waarnemers ingevlogen, dat zijn voor patiënten ook geen vertrouwde gezichten”, countert Verdonck. “De vertrouwensband tussen huisarts en patiënt is onwijs belangrijk, maar er zijn ook patiënten met minder complexe zorgvragen die gewoon snel een arts willen zien.”

Arbeidsvoorwaarden

Als De Poortwachters een anios en huisartsenpraktijk aan elkaar gekoppeld hebben, voeren zijzelf gesprekken over de arbeidsvoorwaarden. Daar komen dan nog wel bemiddelingskosten bij: het bedrijf hanteert een vast tarief, dat de praktijk alleen betaalt als een anios daadwerkelijk in dienst treedt. Wanneer praktijken zelf een basisarts zouden aantrekken, besparen ze dus op die kosten. “Als praktijken dat zelf kunnen en willen, dan moeten ze dat zeker doen”, zegt Verdonck. “Wij doen dit om ze dat werk uit handen te nemen. We helpen praktijken de juiste kandidaten uit de regio te vinden en bieden zowel praktijken als basisartsen begeleiding waar nodig. In de hoop dat dit uiteindelijk leidt tot meer aanmeldingen voor de huisartsenopleiding.”