Boudewijn van den Boezem (1945-2017)

Op 26 januari overleed op 72-jarige leeftijd Boudewijn van den Boezem. De betrokken kinderarts behandelde niet alleen de medische problemen van zijn patiëntjes, maar zette zich ook gedreven in voor hun kwaliteit van leven in de dagelijkse thuissituatie.

Tekst: Wout de Bruijne

Boudewijn van den Boezem studeerde van 1963 tot 1970 geneeskunde in Utrecht. Na het vervullen van zijn militaire dienstplicht, volgde hij vanaf 1972 de opleiding kindergeneeskunde in het Juliana Kinderziekenhuis in Den Haag. Hierna was hij eerst als kinderarts gedurende drie jaar verbonden aan het St. Jacobus Ziekenhuis in Dordrecht en daarna voor langere tijd aan het Willem Alexander Ziekenhuis in Den Bosch.

De laatste 16 jaar van zijn carrière, tot zijn pensioen, was Boudewijn van den Boezem verbonden aan de Sint Anna Zorggroep in Geldrop. Daar zette hij zich met al zijn ervaring gedreven in voor zijn patiëntjes, waaronder veel kinderen met diabetes. In het St. Anna heeft hij een grote rol gespeeld bij het professionaliseren van de behandeling van diabetes. Hij zette er al rond 1995 een soort elektronisch patiëntendossier voor op. De kinderarts was vooruitstrevend in zijn behandelingen en stond open voor nieuwe ontwikkelingen. Als een van de eersten in Nederland zette hij het gebruik van de insulinepomp in bij zijn diabetespatiënten. Maar ook aan de psychosociale kant was Van den Boezem sterk betrokken. Hoe ging het thuis en op school met chronisch zieken die de impact van hun aandoening dagelijks ervaren? De arts keek grondig naar de begeleiding die thuis nodig was in bijvoorbeeld een gezin met een diabetespatiëntje. Hij was niet zelden nauw betrokken bij het organiseren daarvan.

De betrokkenheid bij kinderen en ouders was blijvend

Die betrokkenheid bij kinderen en ouders was blijvend. Wanneer een ernstig ziek kind niet gered kon worden, was Van den Boezem vaak aanwezig op de uitvaart en behield hij lange tijd daarna nog contact met de familie.

De zachtaardige arts was ook toegankelijk en vriendelijk voor medewerkers en collega’s. Hij zette zich graag in bij het begeleiden van co-assistenten. Onderwijs had zijn bijzondere aandacht en hij gaf vaak informatie op opleidingen. Na zijn pensionering bleef hij vakliteratuur lezen.

In zijn vrije tijd las Boudewijn van den Boezem ook graag fictie. Daarnaast was hij een groot liefhebber van muziek en beeldende kunst, hij bezocht regelmatig concerten en exposities.

Ongeveer twee jaar na zijn pensioen werd Van den Boezem ernstig ziek. Hij was naar buiten toe open over zijn ziekte en gaf zich vol vertrouwen over aan medische vakgenoten. Begin dit jaar overleed de voormalig kinderarts. Uit reacties van collega’s komen unaniem karakterschetsen als warm, betrokken en oprecht naar voren.