Dacia Sandero

Dacia Sandero ontwikkelt zich van pure ‘no-nonsense’ tot een scherp geprijsde, moderne, compacte auto.

Tekst: Bart van den Acker | Beeld: Dacia

In het verleden waren Dacia’s vaak ‘auto’s voor mensen die niet van auto’s houden’. Dat beeld is veranderd. Wat nog steeds geldt: u krijgt value for money. Dat gaat op voor de absolute basisversie, maar ook voor de topper in de lijn, die ik toevallig als testauto reed. Dat is een Sandero Stepway, waarbij die toevoeging inhoudt dat de auto wat hoger op z’n wielen staat en er stoer uitziet met de nodige matzwarte toevoegingen. 

Prijs vanaf € 13.490,- Bijtelling 22 procent

De Sandero is er met een keuze uit slechts twee motoren: beide zijn varianten op een 1,0 liter driecilinder benzinemotor. Het belangrijkste onderscheid is dat de één inderdaad op Euro 95 rijdt en de ander op autogas. Dat zien we niet vaak meer, maar het is ideaal voor wie wat meer kilometers maakt. Door de lagere CO2-uitstoot en dus lagere BPM is die ‘gasbrander’ 500 euro goedkoper in aanschaf. Zowel van de normale Sandero als de Stepway zijn er maar twee uitvoeringen en alleen de duurste met de normale benzinemotor is er ook met een erg prettig werkende CVT-automatische transmissie. Ik had het niet gek gevonden als die automaat als optie op alle versies leverbaar was. 

De nieuwe Sandero is een heel volwaardige, moderne, kleine middenklasser. Met net vier meter lengte biedt hij genoeg interieurruimte voor vier volwassenen. Achterin passen ook twee kinderzitjes. Voorin staan twee prima stoelen en de hele afwerking is keurig. De bediening is logisch, alles wat echt nodig is, zit erop en werkt zoals ik verwacht. Handig, pal achter het stuur zit de ‘afstandsbediening’ voor de audio-installatie, dat kennen we van Dacia-‘moeder’ Renault.  

‘De nieuwe Sandero is een heel volwaardige, moderne, kleine middenklasser’

De bagageruimte, met een op twee niveaus te plaatsen vloer, meet 410 liter. Dat is fors groter dan in de vorige Sandero én ruimer dan élke andere auto in dit formaat.  De uitrusting is zelfs in de basisversie ‘Essential’ niet karig, met bijvoorbeeld cruisecontrol/snelheidsbegrenzer, maar geen airco. De duurste versies hebben een fraai navigatiesysteem, dat even gewenning vraagt, maar prima werkt. 

Eenmaal op de weg voldoet de Sandero prima. De besturing is soms wat doods. Het onderstel reageert af en toe best stevig op kleine oneffenheden en de Dacia is zeker niet ongevoelig voor zijwind. Oké, het waaide ook wel stevig. De 67 kW/91 pk sterke benzinemotor is voor gewoon gebruik krachtig genoeg. Hij verdient een pluimpje voor het heel geringe geluidsniveau. De CVT helpt bij optrekken, maar op kruissnelheid is de Sandero ook prachtig stil. Gemiddeld reed ik 1 op 15, met voornamelijk snelweg met 100 km/u. Dat is niet spectaculair. Er bestaan zuiniger auto’s in deze klasse, maar slecht is het ook zeker niet. 

Conclusie: de Sandero biedt opnieuw veel ‘value for money’, maar is nu een veel aantrekkelijkere auto dan vorige versies en daarmee een volwaardige concurrent voor grote,gevestigde merken in deze klasse. 

Delen