Eén pot nat

Ooit waren er drie waters: plat, bruisend en water uit de kraan. Tegenwoordig is de keuze enorm, we hebben de smaak duidelijk te pakken. Wijnjournalist Han Sjakes dacht dat de hype wel zou overwaaien, maar weet nu dat voor water hetzelfde geldt als voor wijn. Het ene watertje is het andere niet.

Tekst: Han Sjakes | Beeld: Shutterstock

Toen een jaar of tien geleden de watersommelier zijn intrede deed in de gastronomie, moest ik daar eerlijk gezegd wel even aan wennen. Aanstellerij, vond ik. Water is water. Eén pot nat. Toch? Waait wel weer over, dacht ik. Morgen weer een andere modegril. Maar er kwamen waterspeciaalzaken, waterproeverijen en water-spijsadviezen. Niemand kijkt nu nog op van een waterkaart naast
een wijn- en menukaart. Ik moest me gewonnen geven. Het ene watertje is het andere niet. Water heeft smaak.

De watersommelier die mij destijds inwijdde in de wondere wereld van de  watertjes was Roland Vanden Abbeele uit Vlaanderen. Via zijn website verkoopt hij tegenwoordig 127 verschillende bron- en mineraalwaters. En Vanden Abbeele heeft diepere gronden. Hij is ook leraar drankenkennis, praktijkbegeleider in een hotelschool en wereldwijnmeester, zoals ze dat in België noemen.

Het begrip watersommelier moet overigens breed gezien worden. Niemand is alleen maar watersommelier, net zo min als iemand alleen maar barista of theesommelier is. Thee, koffie of water kunnen je specialiteit zijn, maar een professionele gastronoom of sommelier heeft bovenal verstand van smaak. Van álle smaken, welteverstaan.

Bekende merken als Evian, Perrier, Chaudfontaine en San Pellegrino kregen gezelschap van ‘nieuwkomers’. Om er een paar te noemen: Llanllyr (Wales), Solé (Lombardije), Hildon (Hampshire), Lauquen (Patagonië), Ty’Nant (Wales), Voss (Noorwegen), Pineo (Pyreneeën), Fiji (Japan), 420 (Nieuw-Zeeland), Iskilde (Denemarken), Blue Keld (Yorkshire) en ‘1 litre’ (Canada).

Hoe meer je over water leert, hoe meer je gaat proeven. Wat dat betreft heeft water wel wat weg van wijn. Veel consumenten letten nauwelijks op het verschil tussen de ene of de andere rode of witte wijn. Pas wanneer men bewust gaat proeven en vergelijken, ontdekt men de verschillen.

Lees verder (pdf).

AA06-2016p068-069

Delen