Fascinerend en inspirerend Oxford
reizen / Wie Oxford zegt, zegt romantiek, traditie en architectuur
Wie Oxford zegt, zegt romantiek, traditie en architectuur. Engelands oudste universiteitsstad met zijn wereldberoemde colleges en omringende fraaie countryside imponeert, intrigeert en inspireert. Al eeuwenlang.
Wat het meest opvalt aan Oxford, is de skyline met de sprookjesachtige torenspitsen. Niet voor niets staat deze historische stad, gelegen op een kleine 100 km ten noordwesten van Londen, bekend als de city of dreaming spires. Want drómen kun je er. Bijvoorbeeld over mysterieuze intriges achter de gesloten deuren van de universiteitsgebouwen.
Niet zo verwonderlijk dat Oxford en zijn schilderachtige omgeving al eeuwenlang het decor en de inspiratiebron vormen van talloze films, televisieseries en romans. Van de beroemde Thomas Hardy-klassieker Jude the Obscure tot aan de Harry Potter-films, opgenomen op diverse locaties in de stad en onderwerp van diverse wandeltochten. En van Philip Pullmans’ trilogie His Dark Materials tot aan Guillermo Martínez’ thriller The Oxford Murders.
En wat te denken van Evelyn Waughs meeslepende roman Brideshead Revisited. Hierin sluit hoofdpersoon Charles Ryder tijdens zijn studieperiode aan het Hertford College – waar de schrijver zelf ook studeerde – een warme maar complexe vriendschap met Lord Sebastian, de jongste zoon van de aristocratische familie Flyte. Met verstrekkende gevolgen.
En wie Oxford zegt, zegt natuurlijk Endeavour Morse, die achter het stuur van zijn gitzwarte Jaguar zijn leidinggevende, inspecteur Fred Thursday, regelmatig naar allerlei plaatsen delict rijdt, zowel binnen als buiten de stad. Ach, wat een luxe zou het zijn om naast hem plaats te kunnen nemen en van Morse zelf een heuse privétoer te krijgen; een verkenningstocht langs de indrukwekkende universiteitsgebouwen en langs al die schilderachtige dorpjes in de wijde omgeving van Oxford die het decor vormen van deze detectiveserie. Terwijl ondertussen uit de speakers zacht het tweede deel (adagio) uit het Strijkkwintet in C-groot van Franz Schubert klinkt.
Icoon van Oxford
Zoals in Oxford de beroemde Bridge of Sighs de oude en nieuwe gebouwen van Hertford College met elkaar verbindt, zo is de televisieserie Endeavour nauw verbonden met zijn illustere voorgangers Lewis (2006-2015) en Inspector Morse (1987-2000).
De serie is een zogeheten ‘prequel’ van de oorspronkelijke televisieserie met John Thaw in de hoofdrol en laat zien hoe de jonge politieman Endeavour zich uiteindelijk ontwikkelt tot de Morse zoals we die hebben leren kennen in Inspector Morse (1987-2000). Het feit dat Oxford zich sinds het prille begin van de series mag verheugen in een enorme belangstelling van toeristen zal niemand verbazen. Komende winter zendt de NPO het reeds opgenomen allerlaatste seizoen van Endeavour Morse uit, waarmee een definitief einde komt aan de ruim 35 jaar durende drie-eenheid Endeavour-Lewis-Inspector Morse.
Het platteland tussen Londen en Oxford is echt schitterend. Neem bijvoorbeeld Blenheim Palace in Woodstock. In dit beroemde barokkasteel met zijn prachtige tuinen werd in 1874 de latere premier Winston Churchill geboren. Endeavour zou de belangstellende bezoeker ongetwijfeld wijzen op de fraaie waterterrastuinen, ontworpen door de Franse architect Achille Duchéne. En herinneringen ophalen aan nog meer prachtige landhuizen die figureerden in de serie, zoals het op een uur rijden van Oxford gelegen Waddesdon Manor, waar ook The Crown gedeeltelijk is opgenomen.
De omgeving rondom Oxford kent, naast vele landgoederen, prachtige plaatsjes zoals Banbury, Great Tew en Kelmscott. Of het stadje Uffington, bekend door het boek Tom Brown’s schooldays van schrijver Thomas Hughes. Voor wie (opnieuw) kennis wil nemen hoe dat ook alweer ging, is er het piepkleine Tom Brown’ School Museum, dat vrijwel het hele jaar is geopend.
Botanische tuin
In Oxford zelf is het op een mooie dag heerlijk wandelen langs de twee rivieren, de Cherwell en Isis. Of te struinen door de Botanic Garden in Rose Lane, Groot-Brittanniës oudste botanische tuin (1621).
De geschiedenis van Oxford als universiteitsstad gaat terug tot de 12e eeuw, toen uit Parijs verdreven studenten zich hier vestigden onder de bescherming van Henry II en er de eerste Engelse universiteit stichtten. Omdat in die tijd alleen door de Kerk wetenschap mocht worden bedreven, werden de universiteitsgebouwen zo gebouwd dat ze als twee druppels water op kloosters leken.
Colleges, cottages & countryside: ontdek het zelf
Speciaal voor Arts en Auto stelde AmbianceTravel een (eigen) autorondreis samen die u laat kennismaken met Oxford, Bath en Cotswolds. vvaa.nl/ledenvoordeel
Alsof de tijd geen vat heeft gehad op het moderne universiteitsleven, worden in het imposante Sheldonian Theatre jaarlijks nog altijd dezelfde afstudeerplechtigheden gehouden. Dit gebouw werd ontworpen door de beroemde Brits wetenschapper en architect Christopher Wren (1632-1723) die onder andere ook St. Paul’s Cathedral op zijn naam heeft staan.
Oxfords vele colleges, vijfenveertig in totaal, bieden een grote verscheidenheid aan architectonische hoogtepunten. Prachtig is de kapel van Exeter College. Wanneer men via de achterkant, via Fellows’ Garden, naar boven klimt, wacht als beloning een magnifiek uitzicht over Radcliffe Square, Brasenose College en de beroemde Bodleian Library, een van de oudste bibliotheken ter wereld in Broad Street.
Ook op het gebied van medische geschiedenis en onderzoek heeft de universiteitsstad het nodige te bieden. Zoals het History of Science Museum op Parks Road, waar op drie verdiepingen onder andere talloze wetenschappelijke (meet)instrumenten en objecten zijn te zien, plus een tentoonstelling over de ontwikkeling van vaccins. Of het gebouw van het vermaarde Radcliffe Infirmary, Oxfords allereerste ziekenhuis dat werd opgericht in 1770 en begin 2007 de poorten sloot.
Na al dat toeren en struinen langs landgoederen, musea en universiteitsgebouwen is de White Hart pub in Headington een prima plek om de dorst te lessen en locals te ontmoeten. Wie weet schuift Morse’s vaste patholoog Dr. Max DeBryn hier ook nog wel even aan. Shall we say… five o’ clock?l
