Favoriete pil – Een weeffout in onze sterren

Ralph de Backer (Utrecht, 1984) is openbaar apotheker en coach bij Talent&Care. Zijn favoriete pil: Een weeffout in onze sterren van de Amerikaanse schrijver John Green.

Tekst: Frank van Kolfschooten | Beeld: De Beeldredaktie/Sander Koning

 

“Ik herlees vaker boeken, maar Een weeffout in onze sterren heb ik al een keer of acht gelezen”, zegt Ralph de Backer, openbaar apotheker in Bussum. “Ik kom steeds weer andere zinnen of passages tegen die me opvallen en aan het denken zetten.”

De roman van de Amerikaanse schrijver John Green, die zich deels afspeelt in Amsterdam, gaat over twee jonge kankerpatiënten, Hazel (16) en Gus (17). Hazel is al drie jaar geleden opgegeven vanwege uitgezaaide schildklierkanker, maar dankzij een nieuw medicijn blijft zij vooralsnog in leven; Gus lijkt te zijn genezen van botkanker, maar is wel een been kwijtgeraakt. De twee voelen zich sterk tot elkaar aangetrokken, maar Hazel houdt Gus aanvankelijk op afstand omdat ze anderen geen verdriet wil doen met haar onvermijdelijke dood.

Gelet op het onderwerp is dit een verfrissend boek, zegt De Backer. “De verdrietige kanten komen naar voren, maar niet op een loodzware manier. De hoofdpersonen maken er ook grappen over, soms heel harde. Toch proberen ze op een positieve manier om te gaan met hun ziekte.” Ook het filosofische fundament van het boek spreekt De Backer aan. “Hazel is ongelovig en kijkt naar zichzelf vanuit het perspectief van het oneindige universum. Ze beseft dat elk mens uiteindelijk vergeten zal worden, of je nou kort of lang hebt geleefd, ook als je heel beroemd bent geweest. Juist door dat besef van vergankelijkheid probeert ze alles uit haar korte leven te halen wat erin zit qua liefde en vriendschap.”

‘De hoofdpersonen maken heel harde grappen over hun ziekte’

De Backer deed aan het begin van zijn carrière geneesmiddelenonderzoek in de oncologie. Hiervoor had hij op dagelijkse basis intensief contact met uitbehandelde patiënten. “Dat was emotioneel zwaar, zeker toen ik vader werd. Op de dag dat ik mijn zoontje kwam laten zien aan mijn collega’s, zag ik voor de deur van een net overleden patiënt de maxi-cosi staan van haar baby. Het contrast met mijn eigen gezinssituatie maakte diepe indruk op me. Niet lang daarna ben ik gestopt met dat werk, ook omdat ik niet hetzelfde heilige vuur voor wetenschappelijk onderzoek had als mijn toenmalige collega’s.”

Tegenwoordig werkt De Backer als openbaar apotheker in diverse apotheken, die hij helpt met doorontwikkelen. “Als apotheker heb ik ook veel contact met patiënten, maar toch meer op afstand. In zo’n omgeving is het makkelijker om werk en privé te scheiden en kom ik beter tot mijn recht.”

Delen