Favoriete pil: Man’s 4th Best Hospital

Willem Oerlemans (Nuenen, 1965) is neuroloog bij DC Klinieken Almere. Zijn favoriete pil: de roman Man’s 4th Best Hospital van Samuel Shem (pseudoniem van de Amerikaanse psychiater Stephen Bergman).

Beeld: De Beeldredaktie/Sander Koning

“Samuel Shem heeft ruim veertig jaar na zijn geroemde The House of God opnieuw een geweldige roman geschreven”, zegt neuroloog Willem Oerlemans uit Soest. “In Man’s 4th Best Hospital verzet hij zich op humorvolle wijze tegen de marktgedreven gezondheidszorg, heel actueel.”

De hoofdpersonen uit The House of God, onder wie Roy Basch en The Fat Man, hebben ook in het nieuwe boek een prominente rol. Hun team moet van Man’s 4th Best Hospital weer Man’s Best Hospital te maken, nadat het ziekenhuis na een overname door een commercieel bedrijf is weggezakt op de landelijke ranglijstjes.

“Man’s 4th heeft onder meer problemen met perverse financiële prikkels, extreme administratieve lasten, managers, zorgverzekeraars, de farmaceutische industrie en gefragmenteerde zorgverlening, waardoor patiënten steeds maar blijven vragen wie hun dokter eigenlijk is”, somt Oerlemans op.

‘Humorvol verzet tegen de marktgedreven gezondheidszorg’

De grootste impact op het ziekenhuis heeft ‘HEAL’, het elektronisch patiëntendossier, dat vooral blijkt ontworpen om te factureren. “Omdat HEAL letterlijk tussen patiënt en hulpverlener staat, ondermijnt het permanent alle zorgprocessen”, legt Oerlemans uit. “Geld en schermen hebben gewonnen in Man’s 4th, met als gevolg disconnectie, isolatie, burn-out en uitloop van zorgprofessionals.”

Het team van The Fat Man staat voor de opgave om de mens weer centraal in de geneeskunde te krijgen. “Dat lukt door HEAL grotendeels uit te schakelen en zorg vooral weer te laten gaan over betekenisvolle relaties tussen dokters en patiënten, maar ook tussen zorgpersoneel onderling. De tevredenheidscijfers van patiënten stijgen door hun ingrepen naar recordhoogten.”

Ook in Nederland zitten we allang in een gezondheidszorgcrisis, die lijkt af te stevenen op een ‘zorginfarct’, zegt Oerlemans. “Doorgeslagen marktwerking heeft negatieve gevolgen voor patiënten. Zorgpersoneel is door bureaucratie overbelast, gefrustreerd en geïsoleerd geraakt en heeft geen tijd meer voor het eigenlijke werk: goed zorgen voor medemensen.”

De neuroloog vraagt zich af of het niet hoog tijd is dat zorgprofessionals zich, samen met patiëntenorganisaties, beter gaan organiseren en een harder én radicaler tegengeluid laten horen over wat dit doorgeschoten marktwerkingssysteem hun aandoet. “Kunnen we misschien ‘zorgprofessionalsraden’ oprichten, die (liefst bindende) adviezen gaan geven aan de Tweede Kamer? We hebben als professionals waarschijnlijk veel meer macht dan we denken. Laten we er samen voor zorgen dat we weer kunnen gaan zorgen!”

Delen