‘Het is een superstoer meisje’

Corrie (62) en haar echtgenoot Theo (67) ontmoetten een grote, gezamenlijke liefde via een contactadvertentie in de Ledemaatjes van Arts en Auto. Hun reactie op onze oproep kwam te laat voor het nummer waarin de liefde centraal stond, maar het verhaal was te leuk om te laten liggen. 

Tekst: Adri van Beelen Beeld: Marcel Bakker

‘Voor ons lieve, mooie en vrolijke ruwharig dwergteckeltje zijn wij op zoek naar iemand in Amsterdam (of in de directe omgeving van Amsterdam) die zo nu en dan en tijdens (school)vakanties op haar wil passen. Onze voorkeur gaat uit naar iemand die tijd heeft en het fijn vindt om lange wandelingen met haar te maken of de beschikking heeft over een tuin.’ 

Zo luidde in 2012 de tekst – in de Ledemaatjes van Arts en Auto – die Corrie ertoe aanzette contact op te nemen. “We waren verhuisd van Diemen naar Middenbeemster”, vertelt ze. “We zochten rust en ruimte. En dat vonden we hier in een mooie stolpboerderij met een hectare grond eromheen. Op een dag kwam er een kat aanlopen: Tommie. Een mooie rode kater die ondanks zijn gecastreerde status toch behoorlijk achter de ‘meiden’ aanzat. Lief beest. Maar op een kwade dag werd hij doodgereden. Daar waren we echt kapot van. Tommie heeft ons laten zien wat de zorg voor een huisdier met een mens kan doen.”

Niet veel later las Corrie in Arts en Auto de oproep over dwergteckel Pip. “We besloten te reageren. Tegen beter weten in; Amsterdam ligt niet naast de deur, maar de advertentie was zo mooi, zo liefdevol en uitnodigend opgesteld dat ik wel móest reageren.

Lieveling

Corrie belde de baasjes van de teckel. “Ik zei dat ik dacht dat we wellicht niet in aanmerking kwamen vanwege de afstand. Maar die mevrouw; Shirley, antwoordde dat het helemaal geen probleem was, want: ‘ik werk in Purmerend’. Perfect, want Middenbeemster ligt een paar kilometer verder. Shirley kwam met Pip naar ons toe om kennis te maken. Ze wilde zien of haar lieveling wel goed terechtkwam en gelukkig zou kunnen zijn op onze plek. Ze zocht geen oppas, maar iemand die net zoveel van Pip ging houden als zij en haar partner al deden.”

Dat was geen probleem, want voor Corrie, Theo en Pip was het liefde op het eerste gezicht. Corrie: “Ze lag daar op de bank en maakte meteen een lieve maar ook pittige indruk. En het klikte ook direct tussen ons en de baasjes van Pip: Shirley en René. Alle reden om eraan te beginnen.”

‘Pip laat in al haar eenvoud zien wat liefde kan betekenen’

Nu woont de kleine teckel wekelijks een paar dagen op de boerderij. Corrie: “Pip is inmiddels acht jaar bij ons. Eigenlijk beviel het vanaf het eerste moment goed. Pip ‘werkt’ hard mee om de relatie goed te houden en voelt zich heel verantwoordelijk voor haar ‘roedel’. Die wil ze graag bij elkaar houden. Teckels willen nog wel eens denken dat ze herders zijn.”

Pip is volgens Corrie beslist geen schoothondje. “En ze is ook niet erg gericht op andere honden, bijvoorbeeld om mee te spelen. Nee, ze kan zichzelf goed vermaken en verzint haar eigen spelletjes. Bij ons in de tuin – we hebben een afgesloten erf – kan ze heerlijk rennen en ravotten en blaffen tegen de fietsers die langskomen. Het is echt een vrolijk dier. Ze springt rond, graaft en trekt aan graspollen. We gaan ook graag met haar naar het strand. Dat is één groot feest. Pip zwemt heel graag en laat zich meevoeren op de golven van de zee. De bal, die altijd meegaat, is heilig en bepaalt haar spel.”

Corrie heeft inmiddels een vakantieboek over Pip gemaakt: De Avonturen van Pip. “Want je maakt heel wat mee met zo’n hond. Ze is een keer in de sloot gesprongen en toen we haar wilden helpen om eruit te komen, bedacht ze dat ze dat zelf wel kon. Bij die actie heeft ze haar rug geblesseerd. Ze liep een paar dagen zielig rond en had veel pijn. Ook had ze al eens een teek in haar lies. Die konden we er niet zelf uithalen, dus gingen we naar de dierenarts. Die had al snel in de gaten dat Pip dat niet zomaar liet gebeuren, want ze gromde. Toen de dierenarts vroeg of ze ging bijten, zeiden we dat dat wel zou kunnen. Ze kan op zo’n moment erg fel zijn hè? Enfin, Pip kreeg een snuitje om haar bek zodat ze niet kon bijten.”

Gezamenlijke liefde

Met Pip hebben Corrie en Theo er een gezamenlijke liefde bij. “Ze betekent heel veel voor ons”, zegt Corrie. “Door haar lieve, intelligente en positieve karakter brengt ze echt wat teweeg bij ons en in onze relatie tot elkaar. Ze communiceert als de beste en laat in al haar eenvoud zien wat liefde kan betekenen. Dat het eigenlijk gaat om hele eenvoudige uitgangspunten: trouw, er zijn voor elkaar, en het beste met elkaar voor hebben. Pip kan letterlijk troosten en is zeer gevoelig voor spanningen. Het is zelfs zo dat ze ons erdoorheen sleept als we wat down zijn. Zo heeft ze veel betekend tijdens gebeurtenissen in onze levens die moeilijk waren. Gewoon door er te zijn.

Dankzij de advertentie over Pip in Arts en Auto hebben Corrie en Theo er ondertussen een stel vrienden bij, want behalve met de ruwharige teckel zelf, klikt het ook met haar eigenaren. “Als ik Pip in één zin moet typeren, zeg ik: het is een superstoere teckel met een heel mooi karakter. Enorm lief. We houden van haar.”

Delen