Huisarts Inge Hamming: ‘Ik wil naast patiënten staan’

De heftige tegenslagen die huisarts Inge Hamming afgelopen jaren te verwerken kreeg, veranderden haar als mens en als dokter. “Ik neem nu meer tijd voor patiënten.”

Huisarts Inge Hamming(43) woont op zo’n plek waar veel mensen van dromen: een knus huis midden in het Drentse groen met een hectare grond. Daarop hebben zij en haar man een eigen voedselbos aangeplant. 3.500 bomen in totaal, met in het midden een moestuin en een poel.

Zo idyllisch als de omgeving is, zo heftig is het verhaal dat Hamming aan haar keukentafel vertelt. In 2015 verloor ze haar vierjarige zoon Mees aan kanker. Zes weken ervoor was haar vader totaal onver­wacht aan een hartstilstand overleden. Vervolgens ontdekte Hamming, die al haar hele leven met gezondheidsklachten worstelt, dat ze de ziekte van Fabry heeft; een zeldzame, erfelijke stofwisselingsziekte die bij haar onder meer tot chronische vermoeidheid en hartfalen leidt. Een van haar twee dochters heeft dezelfde aandoening. En toen kreeg haar man twee jaar geleden ook nog post-covid.

Met zo veel tegenslagen zou menig­een het bijltje erbij neergooien. Maar niet Hamming. Ze is vastbesloten zin te geven aan de gebeurtenissen en die te gebruiken om de zorg ten goede te veranderen. “Uit eigen ervaring weet ik dat er qua ondersteuning zoveel méér kan dan nu in de reguliere zorg wordt aangeboden. Ik ben ervan overtuigd dat ieder mens in staat is zijn veerkracht aan te spreken en regie te nemen, hoe moeilijk de omstandigheden ook zijn. Als medisch coach wil ik patiënten én zorgprofessionals daar graag bij helpen.”

‘Ik stel me nederiger op dan ik vroeger deed’

Hamming, die nog tijdens haar studie geneeskunde promoveerde op een onder­zoek naar de pathogenese van renale fibrose tijdens ACE-remming, werkt momenteel als waarnemend huisarts. Als gevolg van haar gezondheidsklachten kan ze echter niet voldoende uren maken om haar huisartsenregistratie te verlengen als die in augustus 2025 afloopt. Een bittere pil voor een arts die zich ten diepste verbonden voelt met haar vak. “Ik vind het moeilijk te accepteren dat mijn passie me wordt afgenomen. Ondanks mijn beperkingen heb ik de zorg nog zo veel te bieden.”

Van behandelaar naar coach

Dan doe ik het wel op mijn eigen manier, dacht Hamming. Ze verdiepte zich onder andere in de effecten van voeding, leefstijl, ontspanning en mind-bodytechnieken. Ook volgde ze de opleiding ‘De arts als coach’. Met als doel om vanuit een eigen coachingspraktijk niet alleen individuele patiënten te helpen, maar ook kennis over integrale geneeskunde te delen en zo hopelijk bakens in de zorg te helpen verzetten.

“Het vak van arts ontwikkelt zich van sec behandelaar steeds meer richting dat van adviseur. In een coachende rol faciliteer je patiënten om regie te nemen over hun leven en behandeling, en help je ze hun weg te vinden in het complexe zorgnetwerk.”

Hamming heeft als patiënt en mantelzorger zelf ervaren hoeveel verschil het maakt als een zorgprofessional naast in plaats van boven je staat. Het veranderde haar als mens én als arts. “Ik neem meer tijd voor patiënten, kijk verder dan die ene klacht en stel me nederiger op. Vroeger zei ik bij onverklaarde lichamelijke klachten dat er niets aan de hand was. Nu vertel ik dat er mogelijk wel een oorzaak is, maar dat we nog niet in staat zijn die aan te tonen.”

Niets vaags 

Als medisch coach ondersteunt Hammingpatiënten op verschillende manieren. Ze denkt mee over veranderingen in leefstijl, over eventuele vervolgstappen in een behandeltraject en over het hervinden van zingeving en betekenis. Dat doet ze op verzoek van patiënten zelf. Maar steeds vaker verwijzen zorgprofessionals ook naar haar door.

“Mijn droom is dat dit soort ondersteuning in de toekomst onderdeel uitmaakt van de reguliere zorg en dus ook wordt vergoed. Voor individuele patiënten én voor de maatschappij. Als patiënten beter gehoord en geholpen worden, doen ze minder vaak een beroep op de zorg, zodat we die voor iedereen toegankelijk en betaalbaar kunnen houden.”

Als het over bijvoorbeeld mindfulness of meditatie gaat, vinden veel mensen dat snel zweverig klinken. Maar Hamming benadrukt dat er niets vaags is aan de interventies die zij als medisch coach toepast. “Ik gebruik voornamelijk bewezen effectieve technieken en hou me verre van alternatieve geneeswijzen. Gelukkig zien steeds meer zorgprofessionals hier de meerwaarde van in. Om elkaar te kunnen inspireren, ben ik in Noord-Nederland een netwerk aan het opzetten met huisartsen, specialisten en paramedici die integraal werken. Samen brengen we de zorg in beweging.”

Intussen heeft ze genoeg plannen voor haar eigen praktijk: Land van Veerkracht. Zo start ze dit najaar in haar voedselbos met groepssessies voor patiën­ten. “Ons voedselbos is een helende plek voor natuur en mens. Ik wil die gebruiken om patiënten in de buitenlucht te laten ervaren wat bijvoorbeeld voeding en ontspanning, in aanvulling op behandelingen, met je lichaam en geest kunnen doen.”