‘Impossible is an attitude’
Samen met zijn vrouw Liesje die verpleegkundige is, richtte tropenarts Hugo Tempelman in 1994 een kliniek op in het Zuid-Afrikaanse Elandsdoorn. De kliniek, met veel aidspatiënten, groeide uit tot een medisch en sociaal centrum. Tempelman is een van de sprekers op het World Healthcare Forum in Den Haag dit najaar. “Aids is bij ons een grote werkgever.”
Tekst: Wout de Bruijne | Beeld: Nout Steenkamp
De baard is eraf, maar aan zijn krullen herken ik hem direct. Omdat ik Hugo Tempelman nooit eerder zag en we het interview gepland hebben in een publieke koffiecorner van het UMC Utrecht, heb ik voor de herkenning van tevoren op zijn site (ndlovucaregroup.com) gekeken. Op zijn portret daarop draagt hij een baard. Tempelman zit de krant te lezen. “Ik ben Hugo”, breekt hij het ijs. “Koffie?” Binnen een paar minuten na aanvang van ons gesprek is er al een paar keer flink gelachen en voelt onze kennismaking als een prettig weerzien. Tempelman lijkt mij met zijn pretogen en gulle lach een toegankelijk mens. Aan dat gevoel draagt het nagenoeg ontbreken van vaktaal in zijn woordkeuze bij. Hij zegt jargon bewust te mijden. “Hoe kan er sprake zijn van interactie, als je er geen rekening mee houdt dat een gesprekspartner niet altijd thuis is in jouw specialisme en jouw ‘taal’?”
Lees verder (pdf).