Optreden in een orkest: ‘bijzondere mindset’

Janne Brakkee (22) speelt cello en studeert farmacie aan de Universiteit Utrecht. Deze maand toert ze door Nederland met het Nederlands Studenten Orkest (NSO). Ze vertelt over haar liefde voor de muziek én de farmacie.

Achtergrond

Ik kom uit een heel muzikale familie. Mijn vader is altviolist in het Radio Filharmonisch Orkest, mijn broer speelt piano en mijn zus viool. Ik begon zelf ook jong met viool en piano, maar dat vond ik niet zo leuk. Toen vroeg mijn vader: ‘Wil je geen cello spelen? Dan kunnen we een kwartet vormen’. Ik ben heel blij met die keuze. Af en toe spelen we samen.

Nederlands Studenten Orkest

Ik doe nu voor de vierde keer mee. Voordat de optredens startten, oefenden we op een boerderij in het Brabantse Someren. Daar zit je echt samen in een bubbel en er ontstaan mooie vriendschappen. Je bent een maand samen en in die maand moet het allemaal gebeuren. We repeteerden tien dagen lang van tien uur ’s ochtends tot half elf ’s avonds en hadden ook nog aparte repetities met, in mijn geval, de sectie strijkinstrumenten. Elke dag was er een feestje.

Arts en Auto sprak drie medisch studenten uit het Nederlands Studenten Orkest, dat in februari door Nederland toert. Wat maakt dat zij via muziek kunnen loskomen van alle hectiek? Hoe combineren ze het spelen met hun studie? > naar alle interviews

Wat ik bijzonder vind aan het NSO, is dat het een redelijk professioneel orkest is. We hebben een goede dirigent, goede solisten en spelen vanaf 12 februari op hoog niveau in heel mooie concertzalen.

Musiceren met anderen

Als je met 80 of 100 mensen tegelijkertijd speelt, voel je hetzelfde ritme, de melodie en de lijnen. Dat is uniek en verbindt enorm. Bij de concerten voel je ook een goede energie. Wat je terugkrijgt van het publiek is ook heel bijzonder om mee te maken.

Farmacie

Ik wilde iets in de zorg doen, maar geen geneeskunde. Ik vind het fijn dat farmacie iets theoretischer is. Je komt van alles te weten over reacties binnenin het lichaam: op chemisch en fysiologisch vlak, op celniveau. Ik heb mijn vierde jaar bijna afgerond. Dan heb ik mijn bachelor en begin ik aan mijn master. Ik ga stages lopen en zie dan wat ik het leukst vind: werken als openbare apotheker of ziekenhuisapotheker.

Combinatie muziek/studie

Muziek en het studentenleven gaan prima samen. Omdat ik niet van 9 tot 5 colleges volg, kan ik tussendoor of ’s avonds repeteren en in het weekend concerten geven. Elke week speel ik op maandagavond drie uur in het Utrechtsch Studenten Concert (USC). Daarna hebben we een borrel. Ik zie het als een gezelligheidsvereniging, maar dan met iets extra’s. Vorig jaar zat ik in het bestuur van het USC, toen heb ik maar één vak bij farmacie gevolgd, zodat ik meer ruimte ernaast had.

Cello is voor mij nog wel een hobby, vergelijkbaar met een sport die je serieus beoefent. Ik heb er vaak over getwijfeld of ik niet professioneel wilde spelen. Maar ik vind mijn studie ook heel leuk en wil niet zes uur per dag studeren.

Wie is je favoriete componist?

Dat wisselt heel erg. Eerst vond ik Brahms heel mooi, toen Sjostakovitsj. Nu meer verschillende componisten naast elkaar. Het ‘Celloconcert in e’ van Elgar dat we spelen is een van de mooiste stukken die ik ken.

Optredens NSO

Het concert is supergeschikt voor wie nog niet zoveel met klassieke muziek heeft, maar er wel iets mee wil. Voor studenten door studenten, in heel mooie concertzalen. Ook een leuk uitje om je cordialen mee naartoe te nemen. Het is een toegankelijk programma, met romantische, mooie muziek. Wij werden bij de repetitie al betoverd door de solist. Af en toe klinkt het heel hard, met al dat koper, dat is echt indrukwekkend als je in de zaal zit. Na de toegift barst er één groot feest los en volgt de borrel.

Meer informatie: NSO.nl