Klaar in coronajaar

Hard voor gewerkt en lang naar uitgekeken: je diploma, de kroon op je studie. Maar in het afgelopen hindernisjaar was alles anders dan verwacht. Om toch te kunnen afstuderen, was creativiteit nodig. Twee oud-studenten vertellen hoe ze hun diploma kregen. “Ik zat thuis op de bank en dacht: ‘Is dit het nou?”

Tekst: Andrea Linschoten | Beeld: Sander Nieuwenhuys (Niels) en privé (Claire)

Claire van der Riet (25) uit Groningen studeert in juni 2020 af aan de Universiteit Twente in Enschede als technisch geneeskundige. In februari vorig jaar is ze nog in Neurenberg om data voor haar onderzoek te verzamelen (ze focust zich op het vroegtijdig detecteren van (stent)complicaties na endovasculaire behandeling met behulp van geavanceerde software). Claire: “Gelukkig had ik alle data voor mijn onderzoek al verzameld en kon ik met mijn analyse aan de slag en mijn scriptie schrijven.” Omdat haar kamer in Groningen wel wat klein is voor thuiswerken, vertrekt Claire naar haar ouders in Heiloo voor haar afstudeerperiode. “Dat was wel even een gekke gewaarwording, weer thuis wonen.”

Claire mist het fysieke contact met haar medestudenten en de gezelligheid, maar de coronabeperkingen geven haar ook rust om haar studie af te ronden. Daar komt nog wel de nodige creativiteit bij kijken: “Omdat de universiteit dicht was, moest ik thuis met een aorta-model mijn software valideren, zonder microscoop voor nauwkeurige metingen. Dat heb ik toen maar gedaan met een schuifmaat en rolmaat van de Praxis.”

Haar afstudeerpresentatie is een hele happening. Claire maakt thuis een opstelling, met haar ouders, broertje, oma en vriend op gepaste afstand erbij. Verder regelt ze een livestream voor vrienden en medestudenten. Online kijken er 35 mensen mee hoe ze voor de camera haar presentatie houdt. “Gelukkig was het ’s morgens vroeg. Fijn dat ik die dag niet te veel tijd had om erover na te denken en zenuwachtig te worden.”

‘Het was zo anders dan ik me altijd had voorgesteld’

Na haar presentatie is er champagne en taart. “Maar toen dat op was, zat ik thuis op de bank en dacht ‘Is dit het nou?’ Het was zo anders dan ik me altijd had voorgesteld. Niet met anderen de stad in om lekker te feesten. Wel zijn we ’s avonds uit eten geweest, met mijn ouders en vriend. Als verrassing kwamen er drie vriendinnen, die mochten aan een aparte tafel.”

De zaterdag na haar afstuderen geeft Claire nog een tuinfeest: 30 gasten, keurig op anderhalve meter. “Plan was om daarna twee maanden op vakantie te gaan, dat kwam er niet van. Maar het was geen straf om met het mooie weer in Heiloo te blijven. Ik ben veel aan het strand geweest, heb lekker gesport en mijn motorrijbewijs gehaald.” Ondertussen heeft ze wel een auto gekocht omdat ze in Groningen verder gaat met haar onderzoek.  

Als verrassing volgt er in september afgelopen jaar nog een fysieke diploma-uitreiking. “Dat was heel leuk, mijn ouders en vriend waren er ook bij.” Haar supervisor leidt de ceremonie. “Wel een raar gezicht dat zij van die blauwe handschoenen droeg bij het overhandigen van mijn diploma.”


Niels Vermeulen (32) uit Diemen is in januari 2020 klaar met zijn laatste coschap. Omdat hij in zijn vrije tijd al wetenschappelijk onderzoek heeft gedaan en artikelen schrijft, vraagt hij vrijstelling aan voor zijn wetenschappelijke stage. Niels: “Het einde van mijn studie geneeskunde was dus wachten op die vrijstelling, dat was wel spannend.”

Niels noemt zichzelf tot vorig jaar de eeuwige student. Hij begint op zijn 18e aan geneeskunde aan de VU, maar stopte na drie jaar. Daarna doet hij fysiotherapie aan de HvA, waarna hij aan de UvA als zij-instromer toch weer geneeskunde oppakt.

In afwachting van de vrijstelling houdt Niels in januari en februari 2020 vakantie in Thailand. “Dat was nog net voor COVID, gelukkig.” Als hij terug is, vult hij zijn tijd met zijn cv updaten en anios-plekken zoeken. Half april komt het verlossende woord: hij is per 1 mei officieel basisarts. “Ik heb dat toen alleen met mijn vriendin gevierd.”

‘Niemand anders heeft zo’n bijzondere uitreiking’

Redelijk onverwacht is er voor Niels en andere afgestudeerden in september een bijzondere drive-in diploma-uitreiking. Met twee auto’s vertrekt hij met zijn broer en zus, ouders en vriendin, met mondkapjes op, naar de versierde parkeerplaats van Amsterdam UMC, locatie AMC. De afgestudeerden mogen de auto uit en krijgen ieder een persoonlijk praatje. “Het was heel speciaal, niemand anders heeft zo’n bijzondere uitreiking. Een hoogtepunt in een bijzondere tijd. En heel geinig: ieder keer als iemand zijn diploma kreeg, gingen alle auto’s toeteren. Het was echt superleuk, ze hadden er niet meer van kunnen maken.”

Delen