Koudwatervrees
Welke collega maakte een onvergetelijke indruk op u? Fysio-/manueel therapeut Adriaan Stoltenkamp had nooit meer koudwatervrees door het hoofd fysiotherapie.
Mijn eerste stageadres als fysiotherapeut was in een verpleegtehuis. Tijdens een teamvergadering vertelde het hoofd fysiotherapie dat wij ons als fysiotherapeuten meer moesten profileren, met name in de medische wereld. Waarschijnlijk lag hieraan de slechte relatie met de geneesheer-directeur ten grondslag.
Door een lezing te houden, konden wij laten zien op welk niveau de fysiotherapie bivakkeerde. Wie van de vaste fysiotherapeuten moest deze taak op zijn schouders nemen? ‘Het hoofd’ keek rond en zei: “Adriaan mag het spits afbijten.’ Opluchting bij de collega’s, verbazing bij mij als stagiair.
Mijn voorbereiding begon met een bezoek aan de bibliotheek. Ik haalde een groot aantal medische boeken en selecteerde hieruit de moeilijkste zinnen, om hiervan een voordracht te maken.
Op het moment suprême, het klamme zweet brak me toch wel enigszins uit, was de zaal gevuld met artsen, hoofden verpleging en andere (para)medici. Rustig en duidelijk – ik had thuis geoefend met een bandrecorder – sprak ik de tekst uit. Toen ik na afloop vroeg of er nog vragen waren over deze ‘eenvoudige materie’, durfde niemand van de aanwezigen hierop te reageren.
Na afloop vroeg ik of er nog vragen waren over deze ‘eenvoudige materie’
De geneesheer-directeur complimenteerde het hoofd fysiotherapie met het niveau van deze lezing. Als steek onder water antwoordde hij: ‘Dat zijn wij fysiotherapeuten wel gewend’. Daarop snelde hij naar mij toe en vroeg of hij deze voordracht op papier kon ontvangen. ‘Dit onderwerp was zo simpel’, zei ik, ‘dat ik het uit mijn hoofd heb gedaan.’ Het hoofd fysiotherapie bleef in verbijstering achter.