“Je kunt het nooit voor iedereen goed doen”

Hoe is het nu met Muhammed Al-tamimi (32)? Zeven jaar geleden vertelde hij als geneeskundestudent over zijn droom: plastisch chirurg worden en genderoperaties uitvoeren. Inmiddels komt die droom steeds dichterbij.

Beeld De Beeldredaktie/Diederik van der Laan | Muhammed Al-tamimi

Na zijn eerste interview aan Arts en Auto gaf Muhammed Al-tamimi meer interviews en lezingen, onder andere naar aanleiding van de ECHO Award wo. Deze prijs voor excellent multicultureel talent in het hoger onderwijs ontving hij vanwege zijn doorzettingsvermogen en de maatschappelijke (onderzoeks)activiteiten die hij naast zijn studie ondernam. Maar zijn verhaal was ook zonder die prijs interessant: wat drijft een geneeskundestudent die als zesjarige jongen met zijn gezin uit Irak vluchtte en als scholier vmbo-advies kreeg om plastisch chirurg te worden en genderoperaties uit te voeren?

Genderdysforie

“Mensen met genderdysforie worden vaak achtergesteld en ervaren vooroordelen”, zegt Al-tamimi nu. “Ik weet hoe dat is: werk je niet, dan ben je lui. Werk je wel, dan pik je iemands baan in. Het was voor mij een eyeopener dat je het nooit voor iedereen goed kunt doen.

Het merendeel van de mensen heeft me gelukkig altijd gesupporterd. Een leraar die me steunde om naar een havo-vwoklas over te stappen, mijn opleider in het VU medisch centrum, die in het Radboudumc, mijn ouders. Nu wil ik deze mensen helpen.” Zijn verhaal vormt voor anderen een bevestiging dat je ook met een migratieachtergrond ver kunt komen.

‘Je kunt het nooit voor iedereen goed doen’

Al-tamimi: “Een scholier van de basisschool die ook Mohammed heette, benaderde mij. Hij wilde eerst zijn naam veranderen. Na het lezen van mijn interview besloot hij dat toch niet te doen en op eigen kracht zijn kansen in het leven te benutten.”

Met de winst van de talentenaward kon Al-tamimi enkele maanden naar Los Angeles, waar hij aan de universiteit vakken volgde in gender, psychologie en sociologie en meekeek met een uroloog die ook
genderoperaties uitvoerde. Hij zag er de gevolgen van het Amerikaanse zorgbeleid en de invloed van Trump, destijds president, die transgenders benadeelde.

Dankbaar

“Alleen als je veel geld hebt, kun je daar van alles voor elkaar krijgen. Ik heb veel mensen ontmoet die alleen maar konden dromen van hoe het hier bij ons gaat.” Het maakt hem dankbaar voor de (zorg)mogelijkheden in Nederland. Als zorgprofessional ziet hij van dichtbij hoe veel profijt mensen met een genderdysforie van een ingreep kunnen hebben.

Hij merkt ook dat het debat in Nederland steviger wordt gevoerd dan voorheen. “Of het niet te ver gaat, of jongeren niet te vroeg worden behandeld.” Het is altijd goed kritisch te blijven over zorg die van gemeenschapsgeld wordt geleverd, vindt hij. “Maar als je het geslacht hebt dat past bij je gender, is het makkelijk roepen: schaf die zorg af. Als je nooit met racisme te maken hebt, is het makkelijk zeggen: het gaat toch allemaal prima?” Al-tamimi ziet het daarom als zijn missie ‘het andere perspectief’ te blijven belichten.

Sneltreinvaart

Na zijn geneeskundestudie werkte hij als basisarts, deed hij promotieonderzoek, was hij werkzaam bij de GGD en keurde hij tijdens de covid-pandemie rijbewijzen (‘Een periode waarin ik de juiste vervolgstappen overdacht’). Uiteindelijk kon hij als aios plastische chirurgie terecht bij het Radboud, waar een afdeling genderchirurgie was opgezet. Momenteel doet Al-tamimi in het HagaZiekenhuis ervaring op bij de algemene chirurgie. Daarom staan zijn nevenactiviteiten voorlopig op een laag
pitje. Na de sneltreinvaart die hij gewend was, probeert hij ‘iets meer in het hier en nu te leven’.

Hoe is het nu?

Wat hebben verpleegkundige Mike Masselink, psycholoog Ingrid Candel en aios Muhammed Al-tamimi met elkaar gemeen? Ze vertelden in de afgelopen jaren alle drie hun verhaal aan Arts en Auto. De interviews met hen belandden in de top 3 ‘best gelezen’ van deze website. Lees hoe het nu met hen is



Delen